CZAS – Jak długi był czas?

Pytanie – Jakie jest znaczenie wyrażenia znajdującego się w Dan. 12:7 (NB): „czas wyznaczony, dwa czasy i pół czasu”? Jak długi był „czas”?

Odpowiedź – Rok, czyli „czas”, według starej hebrajskiej metody tworzenia chronologicznych zapisów określał zazwyczaj dwanaście miesięcy księżycowych, z których każdy trwał w przybliżeniu trzydzieści dni, czyli w sumie około 360 dni. W symbolicznych proroctwach Pisma Świętego dzień oznacza rok (zob. Ezech. 4:1-8; 4 Mojż. 14:33-34). Stąd „czas” trzystu sześćdziesięciu dni w proroczym znaczeniu będzie oznaczać trzysta sześćdziesiąt lat. W rozważanym wyrażeniu trzy czasy i pół czasu to 1260 lat. Ten sam okres jest wspomniany w Obj. 12:14 (NB) i nazwany „czas i czasy, i pół czasu” (360 ? 3,5 = 1260); w Obj. 13:5 jest użyte określenie „czterdzieści i dwa miesiące” (30 ? 42 = 1260), a w Obj. 12:6 wspomnianych jest 1260 dni. Uczeni biblijni ogólnie doszli do wniosku, że te 1260 lat zakończyło się w 1799 roku. Zauważając wypełnienie tego proroctwa w tamtym czasie i idąc za tą wskazówką, wielu badaczy tego proroctwa oczekuje, że „siedem kroć więcej karania” (3 Mojż. 26:18,21,24,28), czyli 2520 lat, podczas których naród żydowski miał być podległy pogańskiej władzy i królestwom, zakończy się w 1914 r., gdyż ich królestwo zostało przejęte i zniszczone w 606 r. p.n.e. „Siedem kroć karania”, czyli 2520 lat, doprowadza nas do 1914 roku, kiedy Żydzi będą przywróceni do własnej ziemi, będą posiadać własny rząd, czyli królestwo, które stanie się centrum nadchodzącego uniwersalnego rządu, o którym tak często jest mowa w proroctwach Pisma Świętego. [846,1]