BOGACZ I ŁAZARZ – Czy ta przypowieść uczy o wiecznych mękach?

Pytanie – Czy wypowiedź Jezusa o „bogaczu” i „Łazarzu” uczy, że źli pójdą w chwili śmierci na wieczne męki?

Odpowiedź – Nie ma ani słowa w tej często dyskutowanej przypowieści, że bogacz to niegodziwy człowiek, a biedny to dobry człowiek. Dlatego w odpowiedzi na to pytanie można stanowczo stwierdzić, że nie jest tam nic powiedziane o tym, iż niegodziwi idą na wieczne męki w chwili śmierci. Interpretowanie tej historii literalnie, tak jak jest napisana, jak ma tendencję czynić wielu, którzy wierzą w wieczne męki dla prawie każdego oprócz siebie, doprowadza do wielu absurdów. A oznaczałoby to, że wszyscy, którzy przyodziewają się w purpurowe i lniane szaty i którzy ucztują każdego dnia, w chwili śmierci znajdą się w piecu ognia i mąk. Znaczyłoby także, że o ile nie zostalibyśmy dotkniętymi ubóstwem żebrakami, towarzyszami psów, pełnymi ran i nie żywilibyśmy się okruszynami przy bramie jakiegoś bogatego człowieka, nigdy nie moglibyśmy się przenieść na łono Abrahama, żegnając się z tym życiem. Biedny Abraham doświadczyłby wielkich trudności, obejmując wszystkich biednych na swoim okazałym łonie! Przypowieść ta, właściwie rozumiana, nawet w najmniejszym stopniu nie uczy potwornej doktryny o wiecznych mękach. [820,1]