NOWE STWORZENIE – A grzech.

Pytanie – Proszę o wyjaśnienie 1 Jana 3:9: „Wszelki, co się narodził z Boga, grzechu nie czyni, iż nasienie jego w nim zostaje i nie może grzeszyć, iż z Boga narodzony jest”.

Odpowiedź – Lepsze tłumaczenie tego wersetu pochodzi z greckiego rękopisu, który oddaje ten werset następująco: „Żaden, który został spłodzony przez Boga, nie praktykuje grzechu, ponieważ Jego nasienie mieszka w nim i nie może grzeszyć, ponieważ został spłodzony przez Boga”. Spłodzenie następuje wraz z otrzymaniem ducha świętego. Innymi słowy, jest to początek nowego, duchowego życia, życia na podobieństwo Chrystusa. To „Nowe Stworzenie” (2 Kor. 5:17) jest w embrionalnym stanie w czasie, gdy znajduje się w ciele, i zostanie zrodzone z ducha w zmartwychwstaniu. Duch Pana Boga jest mocą, czyli wpływem wywieranym na umysły i serca tych, którzy poddają swoją własną wolę i są posłuszni woli Boskiej. Święta moc Pana stopniowo przemienia umysły chrześcijan, kształtując władze umysłowe tak, że ziemskie nadzieje, pragnienia i ambicje umierają, a rozwijają się niebieskie, duchowe. Spłodzone z ducha Nowe Stworzenie zaczyna myśleć w sposób duchowy, rozwija nowy zmysł. Jego umysł jest odnowiony, ponieważ tak powiedział apostoł: „A nie przypodobujcie się temu światu, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu waszego na to, abyście doświadczyli, która jest wola Boża dobra, przyjemna i doskonała” (Rzym. 12:2). Z powodu słabości i niedoskonałości ciała przez cały niemalże czas grzeszymy, ale nie celowo; nowy umysł, zmysł Chrystusowy nie może zgrzeszyć. Wszyscy, którzy są wobec siebie szczerzy, przyznają, że są niedoskonali i nie umieją czynić rzeczy tak doskonale, jak by pragnęli (1 Jana 1:8; 1 Jana 2:1). Embrionalne Nowe Stworzenie (zmysł Chrystusowy kierowany duchem świętym) nie może (rozmyślnie) zgrzeszyć tak długo, jak „nasienie jego [ten duch] w nim zostaje”. [808,2]