ZNISZCZENIE – Wieczne, w jaki sposób?

PytanieCzy słowa „wieczne” oraz „na wieki wieków”, odnoszące się do kary bezbożnych, oznaczają wieczną niedolę, mękę, czy tylko karę przez jakiś czas? Czy niesprawiedliwi nie mogą być zniszczeni? Jeśli są ogniotrwali i niezniszczalni, to czy nie mają jednak wiecznego życia, tak jak sprawiedliwi? A jeżeli mają życie wieczne, to jak należy rozumieć słowa natchnionego pisarza, gdy mówi: „Wiecie, że żaden zabójca nie ma w sobie żywota wiecznego” (1 Jana 3:15).

Odpowiedź – Niech nikt nie da się zwieść w kwestii czasu trwania kary niesprawiedliwych, ponieważ wielokrotnie w Piśmie Świętym czytamy, że ma ona trwać całą wieczność, a nie tylko przez pewien czas. Jednak nie jest to tak naprawdę kwestia okresu kary, ale raczej jej rodzaju. Właśnie w tym względzie wielu chrześcijan błądzi. Gdy apostoł mówi o ostatecznym losie bezbożnych: „Pomstę odniosą, wieczne zatracenie od obliczności Pańskiej i od chwały mocy jego” [2 Tes. 1:9], od razu zauważają oni, że kara ma być wieczna, ale nie rozumieją właściwej myśli odnoszącej się do natury tejże kary, rozumując, że „zatracenie” oznacza zachowanie (w ogniu i siarce). Śmierć jest karą za grzech. Jest to kara za nieposłuszeństwo: „Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć” (Rzym. 6:23 NB). A jeśli śmierć jest wieczna, jest ona wieczną karą. Nie powinno być tutaj żadnych wątpliwości. Biblijna oferta jest bardzo jasna. „Dar z łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” [Rzym. 6:23]. Bezbożni, którzy po otrzymaniu pełni światła oraz poznania odmówią przyjęcia łaski Bożej okazanej w Chrystusie, nigdy nie otrzymają „daru” życia wiecznego. [768,1]