ŚMIERĆ – Jak umarli mogą umrzeć (Obj. 14:13)?

Pytanie – „I usłyszałem głos z nieba mówiący do mnie: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają” – Obj. 14:13. Kim są umarli, którzy umierają w Panu i jak martwa osoba może umrzeć?

Odpowiedź – W Piśmie Świętym wspomniane są trzy rodzaje śmierci: śmierć Adamowa, śmierć ofiarnicza, czyli taka jak śmierć Chrystusa oraz „wtóra śmierć”.

Stan śmierci Adamowej stał się udziałem całej ludzkości z powodu nieposłuszeństwa Adama. Wszyscy ludzie są uznawani za skazańców znajdujących się pod karą śmierci. „Przetoż jako przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła” (Rzym. 5:12). Śmierć Chrystusa różni się od śmierci Adama oraz jego potomstwa. Adam zmarł jako skazaniec; Pan Jezus nie umarł jako skazaniec, ale jako ofiara za grzech świata. Jego śmierć była śmiercią ofiarniczą i rozpoczęła się w Jordanie, gdy ofiarował się w pełni Bogu, i wykonała się (Jan 19:30), gdy zmarł na krzyżu trzy i pół roku później. Z Boskiego punktu widzenia Pan Jezus nie był od czasu swojego chrztu uznawany za człowieka, ale stał się duchowym „nowym stworzeniem”. Był martwy według ciała, ale ożywiony duchem. Tak samo jest z prawdziwymi naśladowcami Chrystusa. „Którzykolwiek ochrzczeni jesteśmy w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego ochrzczeni jesteśmy” (Rzym. 6:3). Od czasu pełnego poświęcenia się Bogu jesteśmy uznawani za umarłych, jak mówi apostoł: „Albowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu” (Kol. 3:3). Są to właśnie ci „umarli, którzy w Panu umierają” – umierają codziennie w służbie Panu oraz służbie Prawdzie (1 Kor. 15:31). Zob. także: Rzym. 6:8; Kol. 2:13. [764,1]