UMARLI – Obj. 14:13 – Jak umarli mogą nadal coś czynić?

Pytanie – Co oznacza: „Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę mówi Duch im, aby odpoczywali od prac swoich, a uczynki ich idą za nimi” – Obj. 14:13? Jak umarli mogą kontynuować swoje dzieło, jeżeli w grobie nie ma świadomości, mądrości ani umiejętności (Kazn. 9:10)?

Odpowiedź – Zwracając się do członków Kościoła Chrystusowego, naśladowców Pana Jezusa, apostoł mówi: „Albowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu” (Kol. 3:3). Z Boskiego punktu widzenia tak długo, jak bierzemy pod uwagę ziemską egzystencję, są oni uważani za umarłych, ale żywych jako Nowe Stworzenia w Chrystusie. Są to ci umarli, którzy umierają w Panu. Ich śmierć ma znaczenie ofiarnicze, a umierają każdego dnia (1 Kor. 15:31), aż zakończą ten proces umierania rzeczywistą śmiercią. Ale teraz, od pewnego czasu członkowie tej klasy, którzy umierają, zamiast spać w grobie, w momencie śmierci wstępują do chwalebnego niebiańskiego stanu, gdzie będą kontynuować swoje dzieło. Święty Paweł, pisząc o tym, powiedział: „Oto ja tajemnicę wam powiadam; nie wszyscyć zaśniemy, ale wszyscy przemienieni będziemy, bardzo prędko w okamgnieniu, na trąbę ostateczną. Albowiem zatrąbi, a umarli wzbudzeni będą nieskazitelni, a my będziemy przemienieni” (1 Kor. 15:51-52). W naszym zrozumieniu Pismo Święte naucza, że odtąd, od owego czasu Pański lud przystępuje od razu do nagrody. [760,1]