STWORZENIE – „Dzień”, jak długi jest siódmy?

Pytanie – Proszę o podanie biblijnych dowodów twierdzenia, że siódmy „dzień” stworzenia jest okresem liczącym 7 tysięcy lat. Proszę o pogodzenie tego z czwartym przykazaniem.

Odpowiedź – Biblijny dowód tego, że okres ten ma 7 tysięcy lat, jest oczywisty. „[Bóg] odpoczął w dzień siódmy od wszelkiego dzieła swego, które uczynił” [1 Mojż. 2:2]. Gdy pisany był Psalm 95, Bóg wciąż odpoczywał [Psalm 95:11] i żadna zmiana nie miała miejsca, gdy był pisany List do Hebrajczyków, ponieważ znajduje się tam (Hebr. 4:9-11) oferta brania udziału w Boskim odpocznieniu dana Kościołowi. Nawet gdy zostanie ustanowione Królestwo Niebieskie, Bóg wciąż będzie odpoczywał, ponieważ praca Królestwa została złożona na ręce Syna. Na koniec tysiąca lat (Obj. 20) Syn przekaże Królestwo Ojcu, „aby był Bóg wszystkim we wszystkim” [1 Kor. 15:28]. Ponieważ upłynęło około 6 tysięcy lat od stworzenia do wtórego przyjścia Chrystusa i jest przewidziane tysiąc lat obecności Chrystusowej, wynika z tego, że Boski dzień odpoczynku trwa około 7 tysięcy lat. Podczas swojego długiego „dnia” Bóg nie jest całkowicie bezczynny, ale wykonuje prace sabatowe, które w swojej mądrości uznał za niezbędne. Praca przywracania rasy ludzkiej z jej degradacji podczas ostatniego okresu tego dnia także będzie pracą sabatową. Gdy wół lub osioł wpadł do studni, Bóg zapewnił klauzulę dla jego uwolnienia.

Czwarte przykazanie nie mówi, że Bóg pracował sześć dni po 24 godziny, a następnie odpoczywał podczas kolejnych dwudziestu czterech godzin. Żydowski sabat i jego system sabatów są typami na wspanialszy Sabat – niebiański. [759,1]