POŚWIĘCENIE – Ofiarowanie Pana po 40 dniach.

PytanieCzy umiesz mi wskazać, gdzie w Piśmie Świętym mogę znaleźć miejsce świadczące o tym, że nasz Pan miał czterdzieści dni, gdy został przyniesiony przez swoich rodziców [do świątyni] w celu ofiarowania Go Niebiańskiemu Ojcu? Czy jest to podstawa zwyczaju praktykowanego przez niektóre osoby przynoszące dzieci do Pana?

Odpowiedź – Jak czytamy w drugim rozdziale Ew. Łukasza, wersety 21-23 (Łuk. 2:21-23) matka Jezusa, zgodnie z Zakonem, który Pan nadał Izraelitom przez Mojżesza, przyniosła Go przed Niebiańskiego Ojca w celu ofiarowania Go Panu (zob. 2 Mojż. 13:12,15-16). Owo przyniesienie przed Pana nie mogło mieć miejsca przed ukończeniem okresu oczyszczenia przez matkę, który według Zakonu trwał czterdzieści dni (3 Mojż. 12:1-4 [7 dni nieczystości dodane do 33 dni oczyszczenia – przyp. tłum.]). Wszyscy pierworodni Izraela należeli do Pana i w celu wykupienia ich z ofiarniczej służby należało, zgodnie z wymaganiami Zakonu, ofiarować zadośćuczynienie – albo baranka, albo dwie gołębice, które to zwierzęta musiały być ofiarowane (2 Mojż. 13:12-15 [3 Mojż. 12:6]). Wierzymy, że ten żydowski zwyczaj stanowi w znacznym stopniu podstawę dla usługi poświęcania [dzieci] praktykowanej przez niektórych z Pańskiego świętego ludu w obecnym czasie (zob. też 1 Sam. 1:22-28). [757,2]