PRZYBYTEK – Wszyscy na dziedzińcu są w łasce u Boga.

Pytanie (1911-Z) – Czy może ktoś być w stanie dziedzińca i nie być w łasce u Boga?

Odpowiedź – Dziedziniec przy Namiocie Zgromadzenia przedstawiał stan łaski u Boga. Sam zaś Przybytek przedstawiał Boską łaskę w jeszcze wyższym znaczeniu i stopniu.

W obecnym czasie dziedziniec przedstawia stan tych wszystkich, co wierzą w Boga i zbliżają się coraz bardziej do Niego, aby Mu służyć. Tacy są w łasce u Boga z powodu swego ducha wierności, który prowadzi ich do coraz większej znajomości Boga i do czynienia Jego woli. Zupełną Bożą wolą względem tych, co są powoływani w obecnym wieku, jest to, by stawili swe ciała ofiarą żywą, świętą i przyjemną Jemu na mocy przypisania im zasługi ich Orędownika – ich Odkupiciela. Jeżeli jednak po otrzymaniu zupełnej sposobności poznania i czynienia Jego woli odwrócą się i ofiarowania uczynić nie zechcą, to od tego czasu droga ich będzie cofaniem się, coraz dalszym odsuwaniem się od Boskiej łaski, aż z powrotem znajdą się w świecie. Nawet i wtedy Boskie zamysły względem takich osób są wspaniałomyślne, albowiem otrzymają dział z całą ludzkością w chwalebnych zarządzeniach Nowego Przymierza, w tysiącletnim panowaniu Mesjasza.

Ci, co zawierają z Bogiem przymierze przy ofierze i przez to przechodzą z dziedzińca do Świątnicy, dostają się pod wpływ najwyższej łaski u Boga – jako Jego dzieci i współdziedzice z Jezusem. Gdyby później zatrzymali się oni i zaniedbali dokończenia swej ofiary, to nie pozostaliby w tak bliskiej społeczności z Bogiem, lecz zostaliby ostatecznie wyprowadzeni na dziedziniec. Tam byliby jeszcze w pewnej łasce u Boga jako klasa Wielkiego Grona, chyba że w zupełności by się odwrócili, bo w takim przypadku działem ich byłaby wtóra śmierć. [696,1]