DUCH – Odnośnie ciała i kości.

Pytanie (1905) – Dlaczego Pan Jezus powiedział: „Duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam” [Łuk. 24:39]?

Odpowiedź – Gdy nasz Pan użył tych słów, okazywał się w ciele, bo w przeciwnym wypadku, gdyby okazał się jako istota duchowa, nie mógłby wykonać zamierzonego celu. Gdy apostoł Paweł ujrzał jedynie przebłysk duchowego ciała Jezusa, padł na ziemię jak nieżywy. Przypuśćmy, że wszyscy apostołowie padliby na ziemię jak nieżywi. Czy to by dowodziło, że był to Jezus? Ukazując się w taki właśnie sposób, Jezus dowiódł dwóch rzeczy: po pierwsze, że nie był już umarły i po drugie, że był inny od tego, jakim Go znali wcześniej. Ponieważ uczniowie nie byli jeszcze spłodzeni z ducha świętego, Pan Jezus musiał dostosować się do ich zrozumienia i pokazać im, że ich służba ma być inną służbą. [668,3]