OFIARA ZA GRZECH – Początek i koniec w figurze.

Pytanie (1916-Z) – Gdzie w figurze ofiara za grzech się zaczyna i gdzie się kończy?

Odpowiedź – Zwierzę przeznaczone na ofiarę za grzech było wybierane i przyprowadzane z tym przeznaczeniem do drzwi namiotu, lecz stawało się ofiarą za grzech w momencie, gdy Najwyższy Kapłan kładł na nie swoje ręce i je zabijał. Ofiara za grzech w figurze składała się z dwóch części – cielca i kozła. Zabicie cielca nie kończyło ofiary za grzech, ponieważ w Boskim planie i postanowieniu Najwyższy Kapłan Jezus miał ofiarować dwie ofiary: zarówno kozła Pańskiego, jak i pozafiguralnego cielca. W figurze kozioł reprezentuje naśladowców Jezusa, zaś cielec wyobraża samego Jezusa. Dlatego w figurze ofiara za grzech nie była skończona, dopóki kozioł ofiary za grzech nie został zabity. W ten sposób ofiara za grzech była skończona w znaczeniu składania ofiar. Nie było więcej składania ofiar. Lecz wyrażenie ofiara za grzech ma jeszcze szersze znaczenie niż to. W figurze zawiera ono także przedstawienie Bogu krwi tych zwierząt, co jest pokazane w tym, że Najwyższy Kapłan najpierw wnosił do Świątnicy Najświętszej krew cielca, a następnie krew kozła Pańskiego i kropił nią ubłagalnię ku wschodowi. Gdy to zrobiono, ofiara za grzech była zakończona. [659,1]