SŁUŻBA – Czynienie dobrze wszystkim, o ile sposobność się nadarza.

Pytanie (1915) – Jaki powinien być nasz stosunek do osób należących do nominalnego kościoła? Czy mamy rozróżniać między nimi a ich doktrynami?

Odpowiedź – Biblia powiada: „Póki czas mamy, dobrze czyńmy wszystkim, a najwięcej domownikom wiary” (Gal. 6:10). Zatem powinniśmy dobrze czynić naszym rzymskokatolickim i metodystycznym bliźnim oraz wszystkim innym bliźnim. Powinniśmy się radować ze sposobności czynienia dobrze wszystkim. Lecz jeżeli mamy wybór uczynienia czegoś dla świętych lub dla sąsiadów, wtedy powinniśmy pierwszeństwo oddać świętym Pańskim – czy byliby to prezbiteriańscy święci, czy jacyś inni. Odnosi się to do każdego, kto jest synem Bożym. Jesteśmy dziećmi Bożymi i cieszymy się z przywileju służenia każdemu innemu dziecku Bożemu, chociaż radowalibyśmy się, widząc wszystkich korzystających z wolności, którą Chrystus czyni nas wolnymi, i nie będąc uwikłani w jarzmo sekciarskiej niewoli. Jeżeli nas Syn czyni wolnymi, wówczas naprawdę wolnymi jesteśmy [Jan 8:36] – Gal. 5:1. [644,2]