WTÓRE PRZYJŚCIE – Jak powiązane z ucztą weselną?

Pytanie (1908) – „Wy zaś bądźcie podobni do ludzi oczekujących pana swego, aby mu zaraz otworzyć, kiedy powróci z wesela, przyjdzie i zapuka” (Łuk. 12:36 NB). Wydaje się oczywiste z tego tekstu, że Pan ma powrócić do Malutkiego Stadka z uczty weselnej; Pan nasz kładzie nacisk na usposobienie Maluczkiego Stadka, gdy On powróci po przygotowaniu uczty. „Idę przygotować wam miejsce” [Jan 14:2 NB]. Czyżby więc słowa te wskazywały na powrót z faktycznego wesela do tych, którzy przybywają później – do głupich panien?

Odpowiedź – Odpowiadam „nie” na obydwie części. Według mojego zrozumienia słowa naszego Pana miały następujące znaczenie: Uczniowie moi, jesteście świadomi, że w każdym dobrym gospodarstwie słudzy zawsze pilnie wykonują swoje obowiązki, ale wiecie dobrze, że jest pewien czas, szczególna pora, w której więcej się od nich wymaga niż kiedykolwiek, a mianowicie przy okazji zaślubin pana domu, kiedy to ma przyprowadzić oblubienicę. Wiecie również, że w tym czasie, bardziej niż kiedykolwiek, oczekuje się od sług wierności, posłuszeństwa, tego, że będą czujni, gotowi i uważni. A więc niech to zilustruje wam usposobienie, jakie powinni mieć wszyscy moi uczniowie – podobni ludziom czekającym na pana powracającego ze swoją oblubienicą z wesela, aby natychmiast otworzyć. Nie znaczy to bynajmniej, że Pan przyjdzie do nas z uczty weselnej lub że przyjdzie do Wielkiego Grona po uczcie weselnej, lecz oznacza, że powinniśmy znajdować się w postawie gotowości, tak by już pierwsza oznaka obecności Pańskiej została przez nas usłyszana, żebyśmy byli czujni. Toteż pamiętacie, że następny werset przypowieści powiada – dowodząc, iż stosuje się do nas w obecnym czasie: „Błogosławieni owi słudzy, których pan, gdy przyjdzie, zastanie czuwających. Zaprawdę powiadam wam, iż się przepasze i posadzi ich przy stole, i przystąpiwszy, będzie im usługiwał” [Łuk. 12:37 NB]. Jesteśmy świadkami wypełniania się tych słów pośród nas, drodzy przyjaciele. Albowiem do tych, którzy byli czujni, aby usłyszeć kołatanie Boskiego Słowa – Boże świadectwo względem obecności naszego Pana, i którzy otworzyli natychmiast swe serca, będąc właściwie usposobionymi do przyjęcia Pana, On przyszedł i karmi nas, wywodząc rzeczy stare i nowe i napełniając nas wielką radością. [635,1]