ZBAWIENIE – Wspólne i wielkie.

Pytanie (1905) – Czy „wspólne zbawienie” nie jest wybawieniem wszystkich od śmierci Adamowej? Czy słusznie rozumuję, że chociaż „wspólne zbawienie” stosuje się zarówno do fazy niebieskiej, jak i ziemskiej, to jednak ono zawsze pozostanie wspólnym i jedynym zbawieniem dla świata, gdy zaś Kościół będzie mieć dział w „wielkim zbawieniu”?

Odpowiedź – Wiem, że apostoł mówi o „naszym wspólnym zbawieniu” [Judy 1:3 NB], lecz w innym miejscu jest także użyte określenie „wielkie zbawienie”: „To jakże my ujdziemy cało, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie? Najpierw było ono zwiastowane przez Pana” [Hebr. 2:3 NB]. Możemy sobie w naszych umysłach wyobrażać, że istnieje zbawienie przez usprawiedliwienie z wiary, będące wspólnym zbawieniem, które w odpowiednim czasie będzie zastosowane do całego świata. Wiemy też, że istnieje wspaniałe błogosławieństwo i przywilej współdziedziczenia z Synem Bożym. Zatem stwierdzenia te mogą być stosowane do jednego lub drugiego. [619,1]