OFIARA – Kaina i Abla.

Pytanie (1909)Co pobudziło Kaina i Abla do składania ofiar Bogu i jak z nimi postąpiono?

Odpowiedź – Nie wiem, czy Pan im powiedział, żeby przynieśli Mu ofiary, czy też nie. Jeżeli Bóg im tego nie powiedział słowami, możemy słusznie rozumować, że oznajmił im to w inny sposób. Prawo Boże było pierwotnie wyryte w ich sercach. W najwyższym punkcie głowy posiadali organ odpowiedzialny za oddawanie czci, który mógł im podpowiedzieć: Powinniście oddać cześć wielkiemu Bogu, który stworzył wszechświat. Powinniście przynieść coś, co pokazałoby wasze pragnienie, by być w harmonii z Nim. Być może było tylko to, a może Bóg przemówił do nich w sposób bezpośredni i wyraźny. W każdym razie przynieśli Mu swe ofiary i okazało się, że ofiara jednego została przyjęta, a drugiego odrzucona. Wówczas Kain, którego ofiara nie została przyjęta, powinien był natychmiast odejść i przynieść ofiarę, która zostałaby przyjęta. Powinien był powiedzieć: Ablu, widzę, że Bóg twoją ofiarę przyjął, a mojej nie. Zamienię się z tobą. Daj mi najlepsze zwierzę z twoich trzód, a w zamian dam ci cały plon ze swojej ziemi. Wtedy Pan wejrzałby na jego ofiarę. Bóg chciał przez to pokazać, że jedynym sposobem zaspokojenia Boskiej sprawiedliwości będzie ofiarowanie życia. Tak więc już wtedy Bóg pozostawił lekcję zasługującą na uwagę, mianowicie, że tylko przez ofiarowanie życia mógł Zbawca stać się owym „Barankiem Bożym, który gładzi grzech świata”. Postawa Kaina wskazywała, że nie posiadał on właściwego szacunku dla Boga. [609,1]