SZATA – Nowe Stworzenie ją otrzymuje.

Pytanie (1911-Z) – Czy ciało Nowego Stworzenia może grzeszyć?

Odpowiedź – Właściwym ciałem Nowego Stworzenia będzie ciało duchowe, otrzymane przy pierwszym zmartwychwstaniu. Zanim jednak otrzyma to ciało, Nowe Stworzenie umieszczone jest jakby na próbę w starym ludzkim ciele, aby się w nim ćwiczyło. Ono nie może sprawić, by stare ciało było mu doskonale posłuszne, lecz może rozwinąć znaczną siłę w zabiegach doprowadzenia jego słów, czynów i myśli do doskonałej zgody z duchem prawa Bożego – z duchem miłości.

Choć jest niezdolne do przezwyciężenia wszystkiego, Nowe Stworzenie musi jednak okazać Wodzowi swego zbawienia wierność, starając się usilne bojować dobry bój wiary” [1 Tym. 6:12].

Niedoskonałości ciała, na które nowy umysł nie przyzwala, są dziedzicznymi słabościami – wynikłymi z Adamowej słabości – dlatego wszystkie mogą być wybaczone przez Odkupiciela, do którego tylko trzeba się zwrócić jako do wielkiego Orędownika. Lecz każde przewinienie ciała liczy się Nowemu Stworzeniu, które jest właścicielem ciała i używa go. To nakłada na Nowe Stworzenie pokutę, modlitwę itp., które zarazem są największym błogosławieństwem dla niego. W jakiej mierze Nowe Stworzenie przyzwala albo sympatyzuje z grzechem ciała, w takim stopniu zasługuje na chłostę, która będzie pomocna do wyrabiania jego charakteru. „Któryż jest syn, którego by ojciec nie karał?” [Hebr. 12:7].

Tylko Nowe Stworzenie otrzymuje szatę weselną, szatę Chrystusowej sprawiedliwości na pokrycie jego niedoskonałego ciała. Szata ta przedstawia jego usprawiedliwienie jako Nowego Stworzenia. Stawia go przed obliczem Bożym jako świętego, niewinnego i niepokalanego, przez zasługę Jezusa, jego Orędownika i Odkupiciela. [603,2]