ZMARTWYCHWSTANIE – Czy charakter decyduje o rodzaju zmartwychwstania?

Pytanie (1910-Z) – Czy z biblijnego punktu zapatrywania charakter śmierci zmarłej osoby wskazuje na rodzaj zmartwychwstania?

Odpowiedź – Zgodnie z argumentem apostoła (1 Kor. 15:44) odnośnie zmartwychwstania Bóg da każdemu nasieniu jego własne ciało. „Jest ciało cielesne, jest też ciało duchowne.” Ludzkość powstanie zatem w fizycznych ciałach – „co się narodziło z ciała, ciałem jest” [Jan 3:6 NB] i to, co narodziło się z ciała, umiera, czyli zasypia na pewien czas i zostanie wzbudzone jako ciało. To, co narodziło się z ciała, a później było spłodzone z ducha świętego, liczy się jako Nowe Stworzenie i gdy to Nowe Stworzenie zasypia, zasypia jako duchowa istota – śpi, oczekując przemiany przy zmartwychwstaniu. W tym przypadku przemiana zmartwychwstania jest tak określona przez apostoła: „Bywa wsiane w niesławie, a będzie wzbudzone w sławie; bywa wsiane w słabości, a będzie wzbudzone w mocy; bywa wsiane ciało cielesne, a będzie wzbudzone ciało duchowne” [1 Kor. 15:43]. Lecz ktoś niespłodzony z ducha świętego, nie dostąpi oczywiście przemiany natury w grobie. W grobie nie ma przemiany, ani na lepsze, ani na gorsze. „Na którymkolwiek miejscu upadnie to drzewo, tam zostanie” [Kazn. 11:3]; wzbudzenie będzie według charakteru danej osoby. Jeżeli ktoś stał się Nowym Stworzeniem w Chrystusie, ten przy zmartwychwstaniu zostanie podniesiony, czyli udoskonalony, jako Nowe Stworzenie. Jeżeli jest dobrym cielesnym człowiekiem, to powstanie jako dobry, cielesny człowiek; jeżeli jest złym człowiekiem, to takim też powstanie; jak rozumiemy, ci, co byli starożytnymi świętymi, zostaną wzbudzeni jako ludzie doskonali. [587,2]