OKUP – Znaczenie prawa do życia.

Pytanie (1916) – Co znaczy określenie „prawa życiowe”? Czy ludzkość kiedykolwiek będzie miała prawo do życia?

Odpowiedź – Różne umysły mogą przywiązywać różne znaczenie do słów „prawa życiowe”. My podajemy znaczenie następujące: Adam miał prawo do życia, gdy był posłuszny Bogu, ponieważ Bóg postanowił, że jeśli pozostanie doskonałym i w harmonii z Nim, może mieć żywot wieczny. Stąd też Adam miał prawo do życia na mocy Boskiego zarządzenia i obietnicy. Jezus również miał to Adamowe prawo do życia, ponieważ był święty, niewinny, niepokalany, odłączony od grzeszników i grzechu nie zaznał. Dlatego miał takie same życiowe prawa, jakie miał Adam. A kiedy Jezus dobrowolnie poświęcił swoje prawo do życia na ziemi, aby czynić wolę Ojca za wszelką cenę, nawet aż do śmierci, to dobrowolnie zgodził się, że tak się wyrazimy, nie na to, by zrezygnować ze swojego prawa do życia albo się go wyrzec, ale by Jego prawo do życia zostało chwilowo naruszone. On nie musiał dozwalać na naruszenie tego prawa. Sam powiedział, że mógłby prosić Ojca o dwanaście zastępów anielskich, żeby Go broniły. Lecz nie prosił o to; poznał wolę Boga wyrażoną w proroctwach i w figurach Starego Testamentu i rozkoszował się czynieniem Bożej woli, a to obejmowało także dobrowolne złożenie życia, zezwolenie, by ludzie odebrali Mu życie. Oni nie mogli odebrać Mu Jego prawa do życia, dlatego chociaż uśmiercili Go w ciele, Ojciec wzbudził Go na duchowym poziomie i miał On prawo do życia na tym poziomie, chociaż wciąż jeszcze miał także prawo do życia w ciele. W jaki sposób? Ponieważ prawa tego nie utracił. Pozwolił tylko, aby ludzie Mu je nieprawnie zabrali. Nie oddał go, żeby je zastosować za Adama i jego rodzaj. Było to zawsze Jego prawo i gdy umierał, powiedział: „W ręce twoje polecam ducha mojego” [Łuk. 23:46], moje prawo do życia. Było to ziemskie prawo, które powierzył Ojcu i odtąd znajduje się ono w rękach Ojca. Prawo to przejdzie ostatecznie na ojca Adama i na cały jego rodzaj w ciągu tysiąca lat. [574,2]