OKUP – Życie przez zachowanie Zakonu.

Pytanie (1916) – Jak Bóg mógł oferować życie przez zachowanie Zakonu dla ludzi, którzy już byli potępieni pod Boskim prawem?

Odpowiedź – Boskie prawo nie działa arbitralnie. Boski warunek zawsze zakładał, że człowiek doskonały, który by potrafił zachować Boskie prawo i zachował, mógł mieć żywot wieczny. Takie uwarunkowanie było zawsze w Boskim prawie. Powodem potępienia Adama było właśnie to, że nie zachował Boskiego prawa. Natomiast jego gatunek, odziedziczywszy jego niedoskonałość i słabości oraz będąc zrodzony w grzechu, nie mógł Boskiego prawa zachować. Gdy Bóg zawarł umowę z narodem izraelskim, to jak rozumiemy, była to umowa, jaką Bóg mógłby zawrzeć z jakimkolwiek stworzeniem. Jakiekolwiek stworzenie, które zachowałoby Boskie prawo, mogło otrzymać żywot wieczny. I tak Bóg powiedział Żydom, wiedząc równocześnie, że oni nie będą mogli zachować Zakonu i że On uczyni dla nich pewne inne zarządzenie; mimo to jednak mieści się w tym wszystkim owa zasada, że ktokolwiek czyniłby te rzeczy, przez nie żyć będzie. Bóg pokazał, że nie potępi ich za to, że są dziećmi Adamowymi, ale że są grzesznikami. Jak to i apostoł powiedział: „Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć” [Rzym. 5:12] – przez co, czyli w rezultacie czego? Nie w rezultacie tego, że wszyscy są dziećmi tego jednego człowieka, nie! Ale śmierć jako wynik tego, że wszyscy są grzeszni. Jesteśmy grzeszni, bo jesteśmy dziećmi tego jednego człowieka; lecz gdyby któreś z dzieci Adama mogło być zrodzone bez grzechu i pozostałoby bez grzechu, to mogłoby mieć życie z Zakonu. [574,1]