ORDYNACJA – Starszych i diakonów.

Pytanie (1916-Z) – Czy wszyscy starsi i diakoni obrani przez zgromadzenie ludu Bożego mają być uważani za mianowanych przez Pana?

Odpowiedź – Nie. Nikt nie może być uznawany za wyznaczonego przez Boga, jeżeli nie otrzymał spłodzenia z ducha świętego. Gdy zgromadzenie obierze kogoś, kto nie wyznaje, że jest w pełni ofiarowany Bogu i nie daje dowodów, że jest spłodzony z ducha świętego, to zgromadzenie takie uczyniło coś, do czego Pan go nie upoważnił. Osoba tak obrana byłaby tylko przedstawicielem danego zgromadzenia, lecz wcale nie przedstawicielem Pana.

Gdy jednak zgromadzenie uznaje, że dany brat ma już upoważnienie od Pana, rozpoznaje również jego zdolność do nauczania i posiadanie innych kwalifikacji uzdalniających go do pełnienia służby według Słowa Bożego, wtedy przez obranie takiego brata zgromadzenie słusznie wybiera go, aby był ich przedstawicielem w imieniu Pańskim. Żaden brat nie powinien podejmować służby w zgromadzeniu, nie będąc o to poproszonym, a prośba ta, czyli ich głosy, stanowi mianowanie go do danej służby – innymi słowy jest to ordynacja, czyli upoważnienie go do służby, czy to na dzień, czy na rok. [521,2]