OFIARA – Z dwóch punktów widzenia.

Pytanie (1911-Z) – „Albowiem bydląt, których krew bywa wnoszona za grzech do świątnicy przez najwyższego kapłana, tych ciała palone bywają za obozem” – Hebr. 13:11. Czy to pokazuje, że ofiara za grzech jest dokonywana w pozafiguralnej Świątnicy Najświętszej?

Odpowiedź – Ogólnie ci, którzy tłumaczyli w Biblii cokolwiek o Namiocie Zgromadzenia, najwyraźniej byli niedbali w używaniu wyrażeń Świątnica, Świątnica Najświętsza, Miejsce Święte itp. Nie zauważali, że te wyrażenia były używane w różnych znaczeniach przez Żydów w odniesieniu do różnych części Przybytku. Poprawnie przetłumaczony, nasz werset brzmi: „Albowiem bydląt, których krew bywa wnoszona do Świątnicy Najświętszej jako ofiara za grzech, tych ciała palone bywają za obozem”. Musimy pamiętać, że wyrażenie „ofiara” jest w Piśmie Świętym używane w dwóch znaczeniach. W jednym znaczeniu nasz Pan ofiarował się przy chrzcie, gdy poświęcił się, aby czynić wolę Ojca. To była Jego ofiara z samego siebie, Jego dar, gdy ukazał się przy rzece Jordan. Ofiarę tę zakończył, gdy złożył swoje życie na Kalwarii i to życie złożone na Kalwarii jest właściwą ofiarą za grzech. Pozostawało jeszcze Najwyższemu Kapłanowi wstąpić na wysokość, ukazać się przed obliczem Bożym za nami i zastosować tę ofiarę za grzech. Pokropienie krwią ubłagalni było dokonywane w Świątnicy Najświętszej. Lecz stawienie tej ofiary było uczynione przy rzece Jordan, a w figurze przy zabiciu cielca. [511,1]