NOWE STWORZENIE – A grzech.

Pytanie (1912-Z) – Czy Nowe Stworzenie może grzeszyć?

Odpowiedź – Tak i nie! Apostoł mówi: „Grzechu nie czyni, iż nasienie jego w nim zostaje” (1 Jana 3:9). Tak długo, jak Nowe Stworzenie posiada ducha Bożego, ducha świętego, nie może rozmyślnie zezwolić na grzech. Jeżeli ktokolwiek spłodzony z ducha grzeszyłby dobrowolnie, to by znaczyło, że zanim popełnił dobrowolny grzech, rozstał się ze swoim duchem świętobliwości (utracił nasienie swego spłodzenia) i w to miejsce przyjął ducha grzechu, ducha Przeciwnika.

Inaczej mówiąc, kto posiada ducha spłodzenia z Boga, nie może dobrowolnie i rozmyślnie czynić tego, o czym wie, że nie jest to święte i przyjemne Bogu. Ktoś taki nie może mieć przyjemności z grzechu. On raz umarł grzechowi, a ponownie powróciwszy do grzechu, wracałby z powrotem do walania się w błocie – byłby [drzewem] „dwakroć zmarłym i wykorzenionym”, gotowym do wycięcia i zniszczenia oraz „jako bydło bezrozumne” – Judy 1:12; 2 Piotra 2:12. [507,2]