ŻAŁOBA – Po dwóch synach Aarona.

Pytanie (1908) – Dlaczego kapłani izraelscy otrzymali rozkaz, aby płakać po dwóch synach Aarona, którzy ofiarowali obcy ogień przed Panem?

Odpowiedź – Osoba, która napisała to pytanie, najwyraźniej popełniła błąd. Kapłani otrzymali rozkaz, aby NIE płakać i według mnie oznacza to, iż my, jako lud Boży, mamy być w tak zupełnej zgodzie z Boskim zarządzeniem, że nie będziemy zaniepokojeni ani przygnębieni tym faktem, że niektórzy wejdą do klasy Wielkiego Grona, a inni pójdą na wtórą śmierć. Mamy mieć zupełną ufność w Bogu, że dokona On sprawiedliwego osądu i że Ten, który zna serca i doświadcza nerek synów ludzkich, nie popełni w tym względzie błędu. Powinniśmy być w tak zupełnej harmonii z Panem, iż będziemy czuć, że jeśli my lub ktokolwiek inny nie dorasta do wystawionych przez Niego zasad, nie zasługuje na błogosławieństwa, jakie On przygotował dla tych, którzy Go miłują. Mam mieć takie poczucie wobec samego siebie. Gdyby Bóg w swej mądrości zadecydował, że nie zasługuję na błogosławieństwo w Malutkim Stadku, ani nawet w Wielkim Gronie, ale że muszę iść na wtórą śmierć, powiedziałbym: Wola Pańska niech się stanie, On wie najlepiej. Nie skarżyłbym się ani ubolewał. Usilnie staram się, aby być poczytanym za godnego uczestnictwa w Malutkim Stadku i myślę, że wszyscy powinni starać się o taką postawę umysłu, aby zupełnie poddać się pod Boską decyzję w tej sprawie. Taka postawa różni się jednak od tego, co stwierdził brat Jonathan Edwards, mówiąc, że w przyszłości święci spoglądać będą z wysokości niebios na swoich rodziców, dzieci, braci, siostry itd., wijących się w okropnych mękach piekielnych i odwróciwszy się, dadzą chwałę Bogu. My nie moglibyśmy uwielbiać Boga za męczenie jakichkolwiek stworzeń, nie moglibyśmy tego pochwalić. Lecz gdyby Bóg w swej mądrości uznał za stosowne nie przyjąć do Malutkiego Stadka kogoś bardzo przez nas kochanego według ciała, nasze uznanie Boskiej woli powinno być takie, że powiemy: Niechaj Pan czyni, co Jemu wydaje się dobre; wiemy, że Jego droga jest doskonała. Z takich to względów, w figurze Aaronowi i jego wiernym synom zakazane było płakać po tych, których Bóg zniszczył – odłączył od kapłaństwa. [498,3]