ZEBRANIA – Obowiązki starszych i diakonów.

Pytanie (1916) – Jeżeli w wielkim zgromadzeniu starsi są całkowicie zajęci służbą, a diakoni są również zaangażowani na tyle, na ile wymagają tego okoliczności, to gdyby jeszcze pozostawała pewna grupa bez prowadzącego, czy byłoby właściwe, aby komitet składający się z trzech starszych naznaczył do pomocy brata ze zgromadzenia, wiedząc, że jest to brat utwierdzony w Prawdzie i potrafiący poprowadzić zebranie?

Odpowiedź – Myślałbym, że w podobnych okolicznościach byłoby to rzeczą właściwą. Właściwe jest, gdy zgromadzenie zadecyduje, ilu starszych spełnia warunki do prowadzenia zebrań. Gdyby jednak nie było ich dosyć, to komitetowi nie pozostawałoby nic innego, jak dobrać kogoś, o kim by wiedzieli, że kwalifikuje się do tej czynności. Jednak nie powinni wykraczać poza liczbę przyjętą przez zgromadzenie, chyba że w nagłych wypadkach. W zwykłych warunkach zebrania powinni prowadzić wybrani starsi; lecz w niektórych sytuacjach może zostać wyznaczony odpowiednio zdolny diakon, jeśli zachodzi potrzeba podobna do wspomnianej powyżej. Należy jednak mieć na uwadze, że liczba starszych posiadających odpowiednie kwalifikacje powinna być wyznaczona przez zgromadzenie i w normalnych warunkach ich głos powinien regulować zebraniami. Poza nagłymi wyjątkami nie należy odstępować od tej reguły. [480,1]