MAŁŻEŃSTWO – We czci u wszystkich [Hebr. 13:4 NB].

Pytanie (1910-Z) – W obecnym, tak ostatecznym czasie, co myślisz o zawieraniu małżeństw przez ludzi, którzy twierdzą, że są zupełnie poświęceni? Mniemam, że odpowiedni artykuł na czasie w „The Watch Tower”, traktujący o małżeństwie, przyniósłby dużo dobrego. Zdaje się, że wielu nie rozumie swego przywileju poświęcenia wszystkiego, chociaż jest tego tak mało.

Bardzo doceniam „The Watch Tower”, zwłaszcza ostatnio. Wyjaśnienia o Wielkim Gronie i co znaczy zupełne poświęcenie, pobudziły mnie do bardziej dokładnego zbadania samego siebie i do gorliwszych modlitw, z zapytywaniem Pana, czy uczyniłem zupełne poświęcenie wszystkiego, co posiadam, i czy wiernie wykonuję wszystko, co mi powierzono.

Twój w Panu

Odpowiedź – Zgadzamy się w znacznym stopniu z twoimi przekonaniami, drogi bracie, że czas jest krótki, że wszystkim poświęconym potrzebne są wszelkie ich talenty i chwile na służbę Królowi, aby wykazać Mu swoją miłość i swoją wierność. Przyznajemy również, że w przypadku wielu małżeństw ujawniały się braki w zakresie korzyści duchowych. Nie wiemy jednak, czy dotyczy to wszystkich małżeństw.

W każdym razie nie mamy wyboru w tej sprawie. Słowo Pańskie wyraźnie stwierdza, że małżeństwo ma być we czci u wszystkich. Dlatego nikt nie ma prawa zabraniać małżeństwa, czy to wprost, czy pośrednio. Co najwyżej, przywilejem naszym może być zwracanie uwagi na słowa apostoła Pawła, tego natchnionego przez Boga nauczyciela Kościoła, którego napomnienia były dla nas wielokrotnie błogosławieństwem. Mówi on: „Tak więc, kto poślubia pannę swoją, dobrze czyni, ale kto nie poślubia, lepiej czyni” [1 Kor. 7:38 NB]. Przeto z naszej strony pozostawiamy tę sprawę w rękach drogich przyjaciół, zadowalając się tylko wskazaniem na radę Apostoła, nie zapominając jednak, że mogą zaistnieć sytuacje, w których zastosowanie tej ogólnej zasady nie będzie możliwe. Do każdego z wiernych Pańskich należy zatem decyzja w tej sprawie, zgodnie z jego sądem i przekonaniem. „Nie sądźmy jedni drugich; ale raczej to rozsądzajcie, abyście nie kładli obrażenia ani dawali zgorszenia bratu” – Rzym. 14:13. [460,2]