PRAWA DO ŻYCIA – Przedstawione w Nowym Przymierzu.

Pytanie (1911-Z) – Gdzie w ciągu Wieku Tysiąclecia będą te prawa do życia, jakie Jezus złożył na Kalwarii?

Odpowiedź – To, co nazywamy prawem do życia wielkiego Odkupiciela, jest w naszym zrozumieniu zobrazowane w krwi pojednania. Zgodnie z figurą, na końcu pozafiguralnego Dnia Pojednania krew pojednania będzie przedłożona sprawiedliwości na rzecz całego rodzaju ludzkiego i zostanie przyjęta, jak to wyraził apostoł, „na ubłaganie za grzechy ludzkie” (Hebr. 2:17). Zaraz po tym, jak ludzie uwolnieni zostaną spod potępienia śmierci, znajdą się w położeniu, w którym będą mogli otrzymywać błogosławieństwa, ale nie prędzej. Jako wielki Arcykapłan, nasz Pan przystąpi z końcem Wieku Ewangelii do zapieczętowania krwią pojednania Nowego Przymierza między Bogiem a nasieniem Abrahamowym, cielesnym Izraelem. Nasz Pan razem z Kościołem, który jest Jego Ciałem, postanawia występować jako pośrednik tego przymierza. Wszyscy, którzy dojdą do harmonii z tym Prawem, otrzymają żywot wieczny. Przez wszystkie te lata Pośrednik będzie wypełniać warunki tego Przymierza, które zawiera obietnicę, że ludzie nabędą przywileje restytucji. Jeżeli wykorzystają tę sposobność, otrzymają żywot wieczny.

W owym czasie prawo do życia ludzkiego zostanie w całości przekazane przez naszego Pana jako Odkupiciela na rzecz samego Przymierza gwarantującego wszystkie rzeczy, jakie zgodnie z Bożą zapowiedzią człowiek powinien posiadać. Kamienne serce ludzkości ustąpi miejsca sercu mięsistemu, a wszyscy, którzy dopełnią warunków tego Przymierza, będą mieć życie wieczne. W ciągu Tysiąclecia Nowe Przymierze będzie obejmować prawa do życia złożone przez naszego Pana. Ktokolwiek nie zachowa Zakonu, otrzyma chłostę. Przez takie zarządzenie Chrystus jako Pośrednik Nowego Przymierza będzie przez tysiąc lat rozdawał błogosławieństwa. W ciągu obecnego Wieku Ewangelii nasz Pan zachowuje te prawa do życia pod swoją kontrolą, aby złożyć je sprawiedliwości jako cenę okupową za grzechy świata, dla odkupienia świata. Skoro tylko zsumuje to prawo na końcu tego wieku, sprawiedliwość zwolni je, a ludzkość je otrzyma, jak to wykazano powyżej. [443,2]