JUBILEUSZ – Ziemia musiała obchodzić sabaty.

Pytanie (1911-Z) – W drugim rozdziale II tomu „Wykładów Pisma Świętego” powiedziane jest, że gdy Izraelici byli w niewoli, zmuszeni byli obchodzić sabaty, których nie obchodzili przedtem. Czemu te sabaty nazwane są w drugim tomie jubileuszami?

Odpowiedź – W drugim tomie jest powiedziane nie to, że Żydzi byli zmuszeni obchodzić sabaty, gdy znajdowali się w niewoli babilońskiej, ale że ziemia miała obchodzić swe sabaty, gdy Żydzi znajdowali się w Babilonie. Bóg tak powiedział (2 Kron. 36:20-21). Żydzi mieli nakazane, by w roku jubileuszowym ziemia odpoczywała. Jednak podobnie jak cała ludzkość byli oni samolubni i obawiali się, że gdyby ich ziemia odpoczywała przez jeden cały rok, nie mieliby czym opłacić swoich podatków itp. Dlatego nie obchodzili tych jubileuszy tak jak powinni. Izrael obchodził dziewiętnaście jubileuszy, zanim poszedł do niewoli, lecz Pan nie był z nich zadowolony. Powiedział: Gdy mieszkaliście w tej ziemi, ziemia nie miała sposobności obchodzić swoich sabatów, ponieważ nie święciliście ich tak, jak powinniście byli to czynić. Nie winimy w tym za bardzo Żydów, bo wierzymy, że gdyby Pan nałożył podobny nakaz w Stanach Zjednoczonych lub w jakimkolwiek innym kraju, to mało kto stosowałby się do niego.

Według Zakonu rokiem sabatu był każdy siódmy rok. Powiedziano też ludowi, żeby liczyli siedem razy po siedem lat, po czym następował rok pięćdziesiąty, czyli jubileusz. W taki sposób dwa sabaty schodziły się razem, z których jeden, rok pięćdziesiąty, był wielkim rokiem jubileuszowym. Żydzi zachowywali te sabaty może zaledwie w połowie tak, jak powinni byli zachowywać, dlatego Pan zapędził ich do ziemi nieprzyjacielskiej, aby ich ziemia mogła wypełnić swoje sabaty. Widocznie Bóg nie zamierzył, aby Żydzi właściwie zrozumieli ważność tych zarysów dotyczących czasów, albowiem nie rozumieją ich oni aż do dnia dzisiejszego. Gdyby Boskim zamiarem było, żeby Żydzi zrozumieli te zarysy, to niezawodnie zrozumieliby je. Wierzymy jednak, że owe kwestie tyczące się czasów zamierzone były głównie dla duchowego Izraela i że liczba 70 wyszczególniona była po to, aby wskazywała na czasy, w których Pańskie błogosławieństwo ma spłynąć na Izrael i na cały świat. Gdy czas ten nadejdzie, wtedy Żydzi zrozumieją znaczenie sabatów, ich niewoli, jak i wypełnienia się wszystkich innych rzeczy. My mamy tę informację z duchowego źródła, wyższego od tego, które mają Żydzi i reszta świata. [381,2]