JERUZALEM – W jaki sposób jest matką nas wszystkich?

Pytanie (1912) – W Gal. 4:26 czytamy: „Lecz ono górne Jeruzalem wolne jest, które jest matką wszystkich nas”. Do kogo odnosi się słowo „nas”? I w jaki sposób to duchowe Jeruzalem jest matką nas wszystkich?

Odpowiedź – Pismo Święte często używa tej figury i nazywa miasto matką swoich mieszkańców: Jerozolima i jej córki, Sodoma i jej córki itp. Podobnie i Bóg oświadcza: „Jeruzalem, (...) które jest matką wszystkich nas”. Obywatelstwo świętych jest w niebie, w niebieskim Jeruzalem, które zbudowane będzie przy pierwszym zmartwychwstaniu. My jednak oczekujemy go i przez wiarę mówimy o tym obiecanym stanie i o naszym obywatelstwie w nim. Nowe Jeruzalem było symbolicznie ukazane w Sarze, żonie Abrahama i przedstawia również nasze przymierze, pod którym staliśmy się Nowymi Stworzeniami w Chrystusie, członkami duchowego Izaaka.

Kościół rozwija się pod tym samym przymierzem-matką co Chrystus, ponieważ jesteśmy Jego członkami. Jego przymierze było przymierzem ofiary: „Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze” (Psalm 50:5). Człowiek Chrystus Jezus zawarł przymierze z Ojcem, co oznaczało ofiarowanie Jego ciała, Jego ludzkiej natury, a w nagrodę za to Ojciec uczynił Go Nowym Stworzeniem o boskiej naturze, „o tyle możniejszym od aniołów” [Hebr. 1:4 NB] i postanowił Go wielkim Mesjaszem, który ma błogosławić świat. Jezus zaś, przeprowadzając plan Ojca, przypisuje swoją zasługę tym, którzy chcą Go naśladować, kroczyć Jego śladami, w takim samym przymierzu ofiary. Gdy będziemy wierni, to dostąpimy działu w wielkim dziele Mesjasza – w błogosławieniu świata i będziemy owym Nowym Jeruzalem, tysiącletnim Królestwem, którego dziećmi jesteśmy już teraz przez wiarę. Już teraz obywatelstwo nasze jest w niebie. [361,3]