JHWH – Jego dziedzictwo.

Pytanie (1909) – Proszę wytłumaczyć werset Pisma Świętego znajdujący się w Efezj. 1:18: „Ażeby oświecił oczy myśli waszej, abyście wiedzieli, która jest nadzieja powołania jego i które jest bogactwo chwały dziedzictwa jego w świętych”. Jak Bóg, który jest właścicielem i szafarzem wszystkiego, może mieć dziedzictwo? Na ten temat chcielibyśmy usłyszeć, drogi bracie, wyjaśnienie, gdyż pośród będących w Prawdzie reprezentowane są różne opinie.

Odpowiedź – Słowo „dziedzictwo” zdaje się być głównym punktem powyższego pytania. W jaki sposób Kościół może być Bożym dziedzictwem? Wnioskowałbym, że słowo to jest tu użyte w znaczeniu własności, którą Bóg posiadł. Należy bowiem pamiętać, że nie jesteśmy własnością Bożą w tym znaczeniu, że Pan nas pochwycił i powiedział: „Mam nad wami władzę, musicie mi być posłuszni, ponieważ jesteście moją własnością”. Nie, Bóg stał się naszym Panem, a my Jego własnością, dając nam pewne obietnice i pozwalając przyjąć te obietnice; gdy zaś je przyjmujemy, Bóg staje się naszym właścicielem, a my Jego własnością. Musimy mieć oczy zrozumienia oraz serca otwarte, jak mówi apostoł, abyśmy mogli rozumieć i aby Pan mógł nas mieć w swoim dziedzictwie, czyli jako szczególny skarb, jak to powiedziane jest na innym miejscu [Mal. 3:17 KJV].

W pewnym sensie Bóg jest właścicielem całego świata, jednak zaniechał go i pozwolił Jezusowi kupić świat i oddać go z powrotem przy końcu Wieku Tysiąclecia. Podczas obecnego Wieku Ewangelii Bóg wysyła specjalne zaproszenie, żeby wybrać tych, których serca znajdują się w odpowiednim stanie do udzielenia im szczególniejszych łask i by przyjąć ich do siebie. Wtedy będzie On miał nowe dziedzictwo na nowym poziomie, na poziomie przedtem nieznanym. [358,3]