WIELKIE GRONO – A służba kapłaństwa.

Pytanie (1910) – Czy członkowie Wielkiego Grona są kapłanami w służbie przy świętych rzeczach?

Odpowiedź – Nie, oni nie są kapłanami, chociaż byli przyjęci jako kapłani. Obraz jest to dwojaki. Jednak kapłaństwo, jakie Bóg przygotowuje, należy do przyszłości, czyli jest to kapłaństwo duchowe; Królewskie Kapłaństwo to przyszłość. Mówimy niekiedy o sobie jako o członkach Królewskiego Kapłaństwa, lecz nie w znaczeniu dosłownym; teraz jesteśmy próbnymi członkami, aby sprawdzić, czy będziemy godni członkostwa w Królewskim Kapłaństwie. Faktycznymi członkami tegoż kapłaństwa będą dopiero ci, co staną się uczestnikami Chrystusa w Jego zmartwychwstaniu, czyli w pierwszym zmartwychwstaniu. „Błogosławiony i święty ten, który ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu; nad nimi druga śmierć nie ma mocy, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i panować z nim będą przez tysiąc lat” [Obj. 20:6 NB].

Natomiast członkami Wielkiego Grona są ci, którzy po tym, jak się poświęcili i zaczęli iść we właściwym kierunku, do którego zostali powołani jako kapłani, nie postępowali dalej i dlatego nie będą kapłanami w przyszłości. Oni są teraz z nami, lecz nie jest to moją ani waszą rzeczą decydować, którzy są kapłanami, czyli którzy sprawują swoją ofiarę we właściwy sposób, a którzy nie; decyzja ta należy do Pana. Pomiędzy tymi, którzy się tu dziś znajdują, mogą być tacy, co będą kapłanami oraz tacy, którzy będą Lewitami i nie dostąpią godności kapłaństwa. Ale nie naszą rzeczą jest mówić: „Ty nie jesteś kapłanem, jesteś tylko Lewitą”. Pan nie dał nam takiego upoważnienia, dlatego mówimy o sobie razem. Poświęciłeś się i postępujesz wąską drogą, ale ani ja nie wiem, czy ty właściwie sprawujesz swoją ofiarę, ani ty nie wiesz tego o mnie. [306,1]