ŁASKA – Otrzymana nadaremno.

Pytanie (1911) – 2 Kor. 6:1: „Przetoż pomagając mu, napominamy was, abyście nadaremno łaski Bożej nie przyjmowali”. O jakiej łasce jest tu mowa i jak może być przyjęta nadaremno?

Odpowiedź – Ponieważ apostoł zwraca się tu do chrześcijan, rozumiemy, że miał na myśli tych niektórych, co już się poświęcili i zostali spłodzeni z ducha świętego, a jednak mogliby przyjmować łaskę Bożą nadaremno.

Łaska Boża była dana w celu wysokiego powołania, a kto idzie na wtórą śmierć pod obecnymi warunkami, ten na pewno przyjął Boską łaskę nadaremno. Byłoby także prawdą, że wszyscy ci, którzy zaniedbują biec tak, jak powinni, przyjmują łaskę, czyli przywilej, współdziedzictwa z Chrystusem nadaremno, nie dostąpią bowiem wielkiego błogosławieństwa. Chociaż otrzymają drugorzędne błogosławieństwo, to nie zasłużą na błogosławieństwo, do którego zostali powołani. Naturalnie, byłoby prawdą i to, że ci, którzy usłyszeli cokolwiek, otrzymali ten stopień znajomości, czyli wiary lub łaski od Boga, nadaremno. Którzy są pociągani albo powoływani przez Boga, a nie przyjmują tego, otrzymują łaskę Bożą nadaremno, ponieważ nie przynoszą z tego żadnych owoców, żadnych rezultatów czy błogosławieństw. Tacy są na równi z resztą świata i nie otrzymują szczególnych błogosławieństw w obecnym czasie. [288,1]