ENOCH – Dokąd zabrany?

Pytanie (1908) – Wiarą Enoch został przeniesiony, aby nie oglądał śmierci [Hebr. 11:5]. Czy wiadomo, dokąd był wzięty z tej ziemi i jaką klasę on wyobraża?

Odpowiedź – Odpowiadam, że wszystko, co wiemy o Enochu, to tyle, ile mamy napisane po pierwsze w 1 Księdze Mojżeszowej, po drugie w Liście do Hebrajczyków i po trzecie w stwierdzeniu Judy, że Enoch prorokował o przyjściu Pana, że oto Pan idzie z świętymi tysiącami swoimi. W 1 Księdze Mojżeszowej mamy powiedziane: „I chodził Enoch z Bogiem, a nie było go więcej, bo go wziął Bóg” [1 Mojż. 5:24]. W Liście do Hebrajczyków jest napisane, że Enoch został przeniesiony, zabrany, taka jest myśl, z jednego stanu lub miejsca do drugiego; został przeniesiony, aby nie oglądał śmierci; nie w tym sensie, żeby nie oglądał śmierci swoimi oczyma, ale w takim, że nie miał doświadczyć śmierci. Bez wątpienia widział, jak inni ludzie za jego czasów umierali, lecz sam nie doświadczył śmierci; został przeniesiony, aby nie zaznał śmierci. To prowadzi nas do wniosku, że Enoch nie umarł. Pismo Święte milczy odnośnie tego, gdzie go Bóg przeniósł i co z nim zrobił, dlatego nie mamy żadnej podstawy czy stanowczego potwierdzenia, by domyślać się, gdzie on jest. Możemy jednak stwierdzić, gdzie go NIE ma. Możemy być pewni, że nie ma go w niebie, ponieważ nasz Pan powiedział, że „nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba” [Jan 3:13]. Na tej podstawie możemy być pewni, że Enoch nie był przeniesiony do nieba w tym znaczeniu. Jeżeli tam nie został wzięty, to gdzie? Nie wiem, może Pan Bóg przeniósł go na inną planetę. Cokolwiek powiemy w tym względzie, będzie jedynie zgadywaniem. Po prostu przyjmuję Słowo Pana tak, jak je czytam – że został przeniesiony, aby nie oglądał śmierci, i że nie umarł. Apostoł wyjaśnia to po trosze w dalszej części tego rozdziału. Stwierdza, że „według wiary umarli ci wszyscy”, jednak wyraźnie daje do zrozumienia, że uprzednio zrobił wyjątek dotyczący Enocha i dlatego nie jest on wymieniony wraz z innymi. Gdzie on się znajduje, tylko Bóg wie. Ja nie wiem i nie myślę, że ktoś inny wie. W każdym razie mamy takie zaufanie do Słowa Bożego, że wierzymy, iż Enoch gdzieś się znajduje, żyje i we właściwym czasie dowiemy się, dlaczego w tej sprawie Enoch stanowił wyjątek.

Teraz pytanie, czy stanowi on typ? Być może. Nie mamy powiedziane, że on jest typem, więc byłoby zbyt pochopne twierdzić, że jest. Nie jesteśmy natchnieni, abyśmy mogli mówić, co jest, a co nie jest typem. Gdybyśmy znaleźli cokolwiek w Piśmie Świętym, co wskazywałoby, że Enoch jest figurą, wówczas bylibyśmy usprawiedliwieni, by to mówić. Jeżeli coś w Biblii nie jest określone jako typ, to musimy być ostrożni czyniąc z tego figurę, ponieważ możemy tym sprawić sobie kłopot. Jest jedno wyrażenie w Piśmie Świętym, które mogłoby sugerować, i tylko sugerować, że Enoch miał służyć za typ, a jest to stwierdzenie, że Enoch był siódmym od Adama. Wyrażenie „siódmy od Adama” oznacza siódme pokolenie. Na tym możemy budować przypuszczenie, czyli nieco spekulować. Nazywam to po imieniu – „spekulować”. Ponieważ w Piśmie Świętym liczba siedem jest symbolem doskonałości, możemy z tego wywnioskować, że Enoch, siódmy od Adama, reprezentuje doskonałego człowieka, czyli doskonałość ludzką albo stan człowieka w przyszłości, gdy będzie doskonały i gdy nie będzie już umierać. W tym znaczeniu Enoch może być uznawany za przedstawiciela klasy ludzi, którzy w przyszłości będą żyć w harmonii z Bogiem i otrzymają życie wieczne, czyli tych, co zostaną doprowadzeni do doskonałości podczas Tysiąclecia. [261,1]