STARSI – Dlaczego starsi powinni być ostrożnie wybierani?

Pytanie (1916-Z) – Dlaczego starsi mają być wybierani z wielką ostrożnością?

Odpowiedź – Ponieważ duch służby powinien być duchem nie tylko pielgrzymów i starszych w Kościele Chrystusowym, ale także duchem każdego członka tegoż Kościoła; bowiem w szerszym znaczeniu każdy z nas ma przywilej być sługą do wypisywania poselstwa łaski Bożej na sercach drugich.

Nie zapominajmy jednak o tym, że nie będziemy umieli wypisywać na sercach innych tego, czego nie wypisaliśmy jeszcze na własnym sercu. Stąd potrzeba wielkiej ostrożności przy obieraniu starszych – aby wybierać takich, którzy mają Pańskie słowa wypisane na swych sercach i przez to będą mogli pod kierownictwem ducha świętego pomagać w wypisywaniu podobieństwa Pańskiego charakteru na sercach młodszych braci.

Cóż tedy jest tym poselstwem, tym listem wypisanym na naszych sercach przez ducha świętego różnymi sposobami? Czy jest to znajomość chronologii? Czy jest to zdolność objaśniania figur i cieni? Czy jest to zdolność rozgryzania teologicznych orzechów w odniesieniu do różnorodnie rozumianych fragmentów Pisma Świętego? Czy jest to znajomość historii żydowskiej, historii świata, historii Kościoła? Czy też zrozumienie różnych przymierzy, przeszłych, obecnych i przyszłych? Nie, żadna z tych rzeczy.

Wszystko to ma większą lub mniejszą wartość i jest w mniejszym bądź większym stopniu wykorzystywane przez Pana do wypisywania tego, co ma się znaleźć w sercach Jego ludu. Lecz wypisywanie listu Chrystusowego jest czymś innym – jest to wypisywanie i odciskanie podobieństwa charakteru Mistrza w sercach Jego ludu – Jego cichości, łagodności, cierpliwości, wytrwałości, braterskiej uprzejmości, miłości, pokoju, radości. Gdy owe cechy Mistrza zostaną głęboko odciśnięte w waszych sercach, „hojnie wam dane będzie wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa” (2 Piotra 1:11).

Możemy mieć wszelką znajomość chronologii i historii; możemy być w stanie zacytować każdy tekst z Biblii, a jednak nie mieć listu Chrystusowego wypisanego na naszym sercu. O takim to właśnie liście mówi Piotr: „Albowiem, gdy to będzie przy was, a obficie będzie, nie próżnymi ani niepożytecznymi wystawi was w znajomości Pana naszego, Jezusa Chrystusa” (2 Piotra 1:8), bowiem poznanie też tam będzie miało swoje miejsce. [235,1]