PRZYMIERZA – Czy Przymierze Zakonu zostało dodane?

Pytanie (1912) – Czy Przymierze Zakonu było dodane do Przymierza Abrahamowego, a jeśli tak, to jak można to pogodzić z myślą w Gal. 3:15: „Wszak i człowieczego testamentu utwierdzonego nikt nie łamie ani do niego co przydaje”?

Odpowiedź – Przymierze Zakonu w jednym sensie zostało dodane, a jednocześnie w innym nie zostało dodane. Przymierze Abrahamowe miało pozostać i nie mogło być unieważnione ani odłożone na bok i nikt nie mógł zmienić w żaden sposób jego warunków. W Przymierzu Abrahamowym Bóg dał obietnicę, że zapewni Abrahamowi nasienie, a w tym nasieniu będą błogosławione wszystkie narody ziemi. To jest treścią tego Przymierza. Bóg dał narodowi żydowskiemu Przymierze Zakonu. Było to w następujący sposób: Żyd, nie będąc w stanie zachować Przymierza Zakonu, nie mógł być duchowym nasieniem. Jezus był doskonały i tylko On mógł dochować wierności przymierzu, co umożliwiło Mu stanie się obiecanym duchowym nasieniem. To dowiodło, że Jezus był godny stawić się jako żywa ofiara i przez to przymierze oraz przez Jego zdolność do zachowania Zakonu otrzymał wyższe błogosławieństwo i w ten sposób stał się duchowym nasieniem. Wszedł w Przymierze Ofiary. Nie kolidowało to z Przymierzem Abrahamowym, dalej pozostało ono takie samo. Jezus nie stał się dziedzicem obietnic Abrahamowych. Pokazał, że jest odpowiedni, by stać się ofiarą i wtedy uczynił Przymierze Ofiary. Ci, co wchodzą w to przymierze, są „nasieniem”, a Jezus był pierwszym z nich. Stał się duchowym nasieniem, gdy został wzbudzony od umarłych. „Człowiek” nie był duchowym nasieniem, więc Jezus nawet jako doskonały człowiek nie mógł dać życia rodzajowi ludzkiemu. Zatem nie unieważnił On ani nie zniósł Przymierza Zakonu. [192,3]