PRZYMIERZA – Nowe Przymierze i drzewo oliwne.

Pytanie (1910) – Jeżeli Izraelici z urodzenia mają być na nowo wszczepieni w dobre drzewo oliwne, z którego zostali wyłamani, czy nie dowodzi to, że Nowe Przymierze było kompletne w Jezusie? Jeżeli nie, to jak mogą być wszczepieni w coś, co nie istniało przed usunięciem ich zaślepienia?

Odpowiedź – To oliwne drzewo istniało na długo przedtem, zanim Jezus przyszedł na świat. Dlatego to dobre drzewo oliwne nie było zarządzeniem Nowego Przymierza, lecz przedstawiało Boską łaskę dla Izraela jako nasienia Abrahamowego. Boska obietnica była korzeniem tego drzewa i została uczyniona Abrahamowi: „Błogosławione będą w nasieniu twoim wszystkie narody ziemi” [1 Mojż. 22:18]. Tym cielesnym nasieniem Abrahama był naród święty; gdyby mieli oni na tyle właściwy stan serca i myśli, żeby przyjąć Pana i Prawdę, On by ich też przyjął i wtedy staliby się duchowym Izraelem, pozostając w tym oliwnym drzewie. Oni już się w nim znajdowali, jak staraliśmy się wcześniej zobrazować. Korzeń całej tej kwestii tkwił w przymierzu uczynionym z Abrahamem. W rezultacie wyrósł naród żydowski i Bóg przyobiecał, że naród ten, lud święty, stanie się Jego siłą dla błogosławienia całego świata. Apostoł wyjaśnia, że wielu z nich zostało wyłamanych dla swego niedowiarstwa, lecz nie zostali odrzuceni na zawsze, tylko do czasu wejścia zupełności z pogan. Niektórzy z nich pozostali, jak nam mówi apostoł Jan w swojej Ewangelii: „Którzykolwiek go przyjęli, dał im tę moc [wolność], aby się stali synami Bożymi” [Jan 1:12]. Pozostawali w oliwnym drzewie i byli cielesnymi dziećmi Abrahama. Przez wejście w Chrystusa zostali przeniesieni i stali się członkami duchowego Izraela. My wszyscy byliśmy z urodzenia poganami, lecz zostaliśmy wszczepieni w to samo duchowe nasienie, tak że teraz stanowimy pozaobrazowy duchowy Izrael wspomniany w Objawieniu, rozdział 7, gdzie czytamy o liczbie 144 tysiące, czyli po dwanaście tysięcy z każdego z dwunastu pokoleń. Nie wiemy, ilu z tych, którzy przyjęli naszego Pana w czasie Jego misji przez trzy i pół roku, należało do każdego z tych pokoleń. Było kilka tysięcy w dniu Pięćdziesiątnicy, każdy należał do któregoś z dwunastu pokoleń. Pamiętamy, że apostoł Paweł pisze o sobie, że był z pokolenia Beniamina, lecz prawdopodobnie większość z nich należała do pokolenia Judy. Bez względu na to, gdzie przynależeli, liczba 144 tysiące musi zostać dopełniona i poganie zostaną wprowadzeni, by liczbę tę uzupełnić, uczynić kompletną. Jeśli Żydzi nie będą trwali w niedowiarstwie, Bóg jest w stanie ich na powrót wszczepić, lecz muszą wchodzić w ten sam sposób co poganie, ponieważ innej, specjalnej dla nich drogi nie ma. Ci, którzy wtedy tam się znajdowali, zostali we właściwym czasie przeniesieni do Chrystusa, zanim Izrael został odrzucony, i pozostali. Lecz ci, co byli wyłamani, muszą być wszczepieni w ten sam sposób jak poganie. Innymi słowy, Żydzi nie mają teraz przewagi nad poganami i nie mieli jej, odkąd zostali wyłamani, lecz przed wyłamaniem mieli pierwszeństwo. [172,1]