PRZYMIERZA – Niepłodna kobieta a jej mąż.

Pytanie (1906) – W 54 rozdziale Księgi Izajasza czytamy o niepłodnej niewieście, którą apostoł Paweł w Gal. 4:27 utożsamia, według mego zrozumienia, z Kościołem. Czy rozdział ten stosuje się do Kościoła? W jakim znaczeniu Pan Bóg jest małżonkiem? „Albowiem małżonkiem twoim jest stworzyciel twój, Pan zastępów imię jego” [Izaj. 54:5].

Odpowiedź – Rozumiem, że jest to obraz na przymierze. Apostoł opisuje dwa wielkie przymierza uczynione przez Boga. Pamiętamy, że Bóg zawarł przymierze z Abrahamem, później uczynił inne przymierze, obiecał także, iż jeszcze później uczyni Nowe Przymierze. Apostoł mówi, że Przymierze Zakonu zostało dodane do Przymierza Abrahamowego 430 lat później. Nowe Przymierze wciąż należy do przyszłości. Te trzy przymierza były przedstawione figuralnie w trzech żonach Abrahama. Abraham przedstawiał Ojca Niebieskiego, Izaak Jezusa, a Rebeka, żona Izaaka, przedstawiała Kościół. Pozaobrazowy Abraham, czyli Ojciec Niebieski, uczynił trzy przymierza; pierwsze było Przymierze Abrahamowe (czyli przymierze zawarte z Abrahamem), które było zobrazowane w Sarze. W rezultacie tego pierwszego przymierza urodził się Izaak, również małżonka dana była Izaakowi pod tymże samym przymierzem. Następnie apostoł tłumaczy dalej i mówi, że drugie przymierze, czyli Przymierze Zakonu, było przedstawione w Hagarze, drugiej żonie Abrahama. Syn Hagary urodził się najpierw i jak pamiętacie, apostoł tłumaczy, iż to pokazuje, że Żydzi byli pierwszymi, którzy na mocy łaskawego Boskiego postanowienia stali się dziedzicami; a jednak był to syn niewolnicy – „Wyrzuć tę służebnicę i syna jej” [Abrahamowe dziecię według ciała], albowiem nie będzie dziedziczył syn tej służebnicy z synem mym” (z synem wolnej) [1 Mojż. 21:10]. Kim była ta wolna? Tą wolną było Przymierze Abrahamowe. Co jest tą niewolnicą? Jest to Przymierze Zakonu. Kto jest potomstwem Przymierza Zakonu? Żydzi według ciała. Kto jest potomstwem tej wolnej? Chrystus i Kościół. „My tedy, bracia! tak jako Izaak, jesteśmy dziatkami obietnicy” [Gal. 4:28] – potomstwem Przymierza Abrahamowego. Sara była poślubioną małżonką Abrahama, a ponieważ Abraham przedstawia, czyli obrazuje, Boga, przeto żona Abrahama przedstawia przymierze Boże. To jest owo przymierze, które stanie się płodne, które zrodzi nasienie obietnicy, nasienie, które ma błogosławić wszystkie narody ziemi.

Hagar, czyli Przymierze Zakonu, nigdy nie zrodziła tego nasienia ani też nie miała go zrodzić; lecz jak objaśnia apostoł, rzeczy te były alegorią, figurą, czyli obrazem wystawionym przez Boga. Zatem Nowe Przymierze było przedstawione w trzeciej żonie Abrahama, w Keturze. Czytamy, że z Keturą Abraham miał wiele dzieci. Bóg również zamierzył, iż w słusznym czasie będzie miał wielu synów pod Nowym Przymierzem; wiele dzieci Bożych osiągnie harmonię z Nim pod Nowym Przymierzem; lecz w Wieku Ewangelii rozwinie się nasienie reprezentowane w Izaaku, którym to nasieniem jest Chrystus: „A jeśliście wy Chrystusowi, tedyście nasieniem Abrahamowym, a według obietnicy, dziedzicami” [Gal. 3:29] – dziedzicami tego wszystkiego, co miało przyjść poprzez to Przymierze Abrahamowe, dziedzicami przywileju błogosławienia wszystkich narodów ziemi; bo jak pamiętacie, chociaż później Abraham miał więcej dzieci, to jednak otrzymały one swoje błogosławieństwa przez Izaaka. Tak samo wszyscy, którzy kiedykolwiek staną się synami Bożymi, będą musieli otrzymać swoje błogosławieństwa przez pozafiguralnego Izaaka – Chrystusa i Kościół. [164,1]