POŚWIĘCENIE – Odnośnie zamknięcia drzwi.

Pytanie (1910) – Czy jest jeszcze teraz czas, aby poświęcić się wysokiemu powołaniu?

Odpowiedź – Odpowiedź moja, drodzy przyjaciele, jest taka, że powołanie Boże należy do tego wieku i że rozumiemy, jak było to już publikowane, iż powołanie się zakończyło. Uważamy, że nikt nie jest już powoływany, ponieważ dostateczna liczba już odpowiedziała. To znaczy, że dostateczna liczba przyjęła je w roku 1881. Pamiętacie dowody, jakie przytoczyliśmy w drugim i trzecim tomie „Wykładów Pisma Świętego”. Myślimy, iż w miarę jak ktoś odchodzi albo okaże się niegodnym miejsca kapłanów i zajmie miejsce jako Lewita w Wielkim Gronie, to wówczas ktoś inny może zająć jego miejsce – jak to podaje Pismo Święte – „trzymaj, co masz, aby nikt nie wziął korony twojej” [Obj. 3:11]. Jeśli poświęceni, którym przyznana została korona, nie pozostaną wierni, stracą ją, a ktoś inny, kto nie ma specjalnego powołania, kto łaknie i pragnie, jest ofiarowany i czekający – będzie gotowy ją przyjąć. Tak więc odpowiadając pokrótce na to pytanie, stwierdzamy: Jeżeli chcecie się poświęcić Panu, przestańcie dociekać; jeśli macie odpowiedniego ducha w tej sprawie, to nie będziecie się dopytywać, co za to otrzymacie. Jeżeli macie odpowiedniego ducha w tej sprawie, wówczas będziecie chcieli oddać swoje serce Panu i wszystko, co tylko macie, pragnąc mieć dziesięć razy tyle do oddania, bez względu na to, co możecie otrzymać. Choćbyście mieli otrzymać tylko ziemskie życie, będziecie chcieli się ofiarować. Jakiekolwiek inne usposobienie byłoby złe. Tak więc uczyńcie swe ofiarowanie, a Panu pozostawcie to, jaką przeznaczy wam nagrodę. Tak uczyniłby wielki człowiek na ziemi, tym bardziej wielki Bóg uczyni na duchowym poziomie. Gdybyście mieli do czynienia z królem i wyświadczylibyście mu niewielką przysługę, nie spodziewalibyście się, że da wam centa. Jeżeli miałby wam coś dać, to z pewnością dałby wam dolara – gdyby był bogatym królem. Tak i nasz Ojciec Niebieski – jakąkolwiek daje nagrodę, możecie być pewni, że przewyższy ona wszelkie wasze prośby i oczekiwania, stosownie do bogactwa Jego łaski. [148,2]