CHRONOLOGIA – Początek czy koniec czasu ucisku w 1914 roku.

Pytanie (1905) – Czy czas ucisku zacznie się, czy skończy w roku 1914 i dlaczego?

Odpowiedź – Odpowiadamy, że były różne czasy ucisku. (Wiecie, że mamy ucisk nawet tu za rogiem – w tym momencie pastor Russell uśmiechnął się i wskazał na swoje małe biuro.) Były i będą czasy ucisku, jeśli chodzi o Kościół. Zważcie tylko na prześladowania. Lecz tutaj chodzi o „czas wielkiego ucisku”, o którym mówi Daniel w dwunastym rozdziale w słowach: „Będzie czas uciśnienia, jakiego nie było, jako narody poczęły być” [Dan. 12:1], a nasz Pan dodaje: „Ani potem będzie” [Mat. 24:21]. Ten właśnie czas ucisku mamy na myśli, a nie rozpocznie się on ani nie skończy w roku 1914. Czas ucisku może się rozpoczynać już teraz, ale te początki są dopiero zapowiedzią prawdziwego ucisku. Jeżeli ma nastąpić trąba powietrzna, to najpierw widzimy tumany kurzu i harmider, zanim jeszcze wicher zacznie zmiatać domy z powierzchni ziemi; taką zapowiedź widzimy w tym, co się teraz dzieje w Rosji. Czas ucisku, straszny czas anarchii już się tam w naszym rozumieniu faktycznie rozpoczyna, chociaż na kształt kurzu trąby powietrznej – będzie i już jest ucisk poprzedzający straszną anarchię. Co do tego, jak długo potrwa czas ucisku, to ja tego nie wiem, ale wyobrażam sobie, że nie może potrwać długo. Weźmy na przykład takie miasta jak Pittsburgh lub Allegheny i wyobraźmy sobie, że zostałyby one odcięte od kolei. Nikt nie mógłby wjechać do miasta ani z niego wyjechać. Wszystko skończyłoby się bardzo szybko. Dużo jemy w Allegheny i Pittsburghu. W dawnych czasach były miasta, które mogły przetrzymać długie oblężenia przez miesiące czy nawet lata, jak na przykład Port Arthur. Miały ogromne zapasy. Nasze miasta nie mają takich długotrwałych zapasów żywności, żyjemy w nich z dnia na dzień. Kiedy przyjdzie anarchia, sprowadzi za sobą straszliwe warunki i trudno sobie wyobrazić, żeby mogło to trwać długo. Wszystko, tak myślę, będzie musiało się skończyć nagle, w przeciągu roku. W czasie, gdy ludzie będą zawłaszczać wszystko, co uda im się zdobyć, rolnicy nie będą uprawiać pszenicy tylko po to, żeby ją rozdać. [71,1]