CHRYSTUS – Wszystko we wszystkim.

Pytanie (1912-Z)W jaki sposób nasz Pan stał się nam mądrością, sprawiedliwością (usprawiedliwieniem), poświęceniem i odkupieniem (1 Kor. 1:30)?

Odpowiedź – Na bardzo wiele sposobów nasz Pan stał się nam mądrością. On jest Głową Kościoła, który jest Jego Ciałem. Jak głowa jest ośrodkiem wiedzy, tak Pan Jezus jest Głową swego Kościoła, lecz szczególna myśl tego tekstu zdaje się pokazywać pewną kolejność. Patrząc, w jaki sposób Jezus był naszą mądrością, zanim nas usprawiedliwił i poświęcił, spostrzegamy, że Pismo Święte mówi, iż „nikt nie przychodzi do Ojca, [jak] tylko przez” naszego Pana [Jan 14:6].

Przed usprawiedliwieniem Ojciec pociąga, ponieważ nikt nie może przyjść do Chrystusa jak tylko przez Ojca. Po przyciągnięciu przez Ojca mądrość przychodzi od Chrystusa, który poucza nas, jak przystąpić do Ojca. Tak jak uczniowie zostali poinstruowani przez naszego Pana, podobnie rzecz się ma przez cały Wiek Ewangelii. Nie ma innej drogi, innego sposobu, przez który człowiek mógłby być zbawiony – „albowiem nie masz żadnego imienia pod niebem danego ludziom, przez które byśmy mogli być zbawieni” [Dzieje Ap. 4:12].

Grzesznicy nie mogą być przyjęci przez Ojca inaczej niż na drodze usprawiedliwienia, tak jak to przygotował Ojciec. To usprawiedliwienie jest ich błogosławieństwem. „Pójdźcie do mnie wszyscy, którzyście spracowani i obciążeni, a Ja wam sprawię odpocznienie (Mat. 11:28). Potrzebujemy wskazówek. Przed przyjściem Jezusa na ziemię ludzie nie posiadali tego światła, bo jest napisane, że Tenci był tą prawdziwą światłością (Jan 1:9). Jezus mówi tak sam o sobie: „Jam jest światłością świata; kto mnie naśladuje, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota” (Jan 8:12).

Mądrość ta najpierw była głoszona przez naszego Pana. Zatem ta sama mądrość, która najpierw wyuczyła uczniów Jezusa, prowadzi ludzi do Ojca i uczy ich, co to znaczy być uczniem, czyni ich mądrymi, by mogli podjąć kroki w celu stania się uczniami. Ktokolwiek będzie Jego uczniem, musi wziąć swój krzyż i naśladować Go. Bez względu na to, w jaki sposób ktoś otrzymuje mądrość, to jednak ona pochodzi od Pana naszego Jezusa Chrystusa i bez tej mądrości nie wiedzielibyśmy, jak przystąpić do Boga. Nikt nigdy jeszcze nie przystąpił do Boga bez tej mądrości. Jego mądrość również daje nam poznać, jaka jest nagroda dla uczniów.

Nasz Pan znalazł się przed obliczem Bożym, „aby się wstawiać teraz za nami” [Hebr. 9:24 NB]. Tym sposobem, zgodnie z Ojcowskim planem i rozporządzeniem, Jezus usprawiedliwia każdego, kto przystępuje przez Niego do Ojca, lecz nikt nie może być usprawiedliwiony inaczej jak tylko przez ofiarowanie swojego życia. Wówczas Jezus staje się poświęceniem, pomagając we wszystkim, co jest potrzebne do uświęcenia. Tacy muszą okazać chęci, by to czynić, a gdy je okażą, wówczas Jezus sprawuje w ich życiu świętobliwy charakter.

Zatem kolejność jest następująca: ten, co posiada mądrość i znajduje się na wąskiej drodze, najpierw otrzymuje usprawiedliwienie przez krew naszego Pana, a potem poświęcenie przez kroczenie śladami Mistrza. Na koniec przychodzi wyzwolenie (odkupienie) przy pierwszym zmartwychwstaniu. Ten, który prowadzi nas przez całą drogę, w końcu zaprowadzi nas do Nowego Jeruzalem, czyli do chwalebnego stanu za zasłoną. [65,1]