DZIECI – Duchowa natura dla dzieci poświęconych rodziców.

Pytanie (1911) – Czy uważasz, że dzieci poświęconych rodziców otrzymają z czasem naturę duchową?

Odpowiedź – Nie. Gdy apostoł mówi, że niewierzący mąż jest uświęcony przez wierzącą żonę i podobnie niewierząca żona jest uświęcona przez wierzącego męża, bo inaczej ich dzieci byłyby nieczyste, a tak są czyste, nie mówi o duchowej naturze, a jedynie o tym, co taki rodzic może dać swojemu dziecku, a mianowicie: społeczność z Bogiem dzięki tymczasowemu usprawiedliwieniu aż do czasu, gdy dziecko dorośnie do takiego wieku, że będzie mogło samodzielnie myśleć i podejmować decyzje. Rozumiemy więc, że wszystkie dzieci poświęconych rodziców znajdują się pod Boską opieką i kierownictwem w takim sensie, w jakim nie znajdują się dzieci rodziców niepoświęconych. Nie oznacza to jednak spłodzenia z ducha. Do spłodzenia z ducha nikt nie może dojść inaczej niż po stopniach wyznaczonych przez Boga, a są to stopnie ofiarowania i stawienia swego ciała ofiarą żywą, świętą i przyjemną Bogu. Wszystkie dzieci, które ofiarują się w ten sposób w imieniu Jezusa, czyli Jego zasługi, nim skończy się czas ku temu odpowiedni, jeżeli będą wystarczająco dojrzałe, by się ofiarować, zostaną spłodzone z ducha. Nie uważamy, że Bóg miałby zastrzeżenia względem [ofiarowania się] dziecka, gdyby było ono w stosownym wieku, by dogłębnie rozumieć, co czyni. [59,1]