SPŁODZENIE – Spłodzenie, po którym nie nastąpiło ożywienie.

Pytanie (1915) – Jeśli ktoś jest spłodzony z ducha świętego, a nigdy nie zostałby ożywiony do działalności w Bożej służbie, jaki będzie tego rezultat?

Odpowiedź – Nie jesteśmy wystarczająco mądrzy, aby powiedzieć, drodzy bracia, jaki może być tego rezultat. Wiemy, że jest to obraz duchowy, zaczerpnięty z cielesnych warunków. Wiemy, że każde dziecko, będąc spłodzone, a nigdy nie ożywione, nie rozwinie się i umiera. Podobnie na duchowym poziomie; przypuszczamy, że każdy spłodzony z ducha świętego, gdy nie osiągnie punktu ożywienia, czyli aktywności, nie może mieć duchowego życia ani w teraźniejszym czasie, ani w przyszłości i nie może narodzić się z ducha. Lecz istnieje możliwość, że Pan zajmie się kimś takim, kto został spłodzony z ducha, ale nie ożywiony i osoba taka mogłaby znaleźć się na poziomie ziemskim. Jednak myślimy, że figura jest temu przeciwna, dlatego nie chcemy podawać tego za doktrynę czy naukę. [40,1]