CHRZEST – W imię ducha świętego.

Pytanie (1907) – Ktoś kiedyś zapytał, dlaczego chrzcimy w imię Ojca i Syna, i ducha świętego, jeżeli duch święty nie jest osobą?

Odpowiedź – Po pierwsze dlatego, że taka formuła została podana w Piśmie Świętym, a po drugie, ponieważ jest to właściwa koncepcja. Nie chrzcimy w swoim własnym imieniu, w imieniu Kościoła baptystycznego czy jakiegokolwiek innego. Jaką władzę uznajemy? Czy uznajemy władzę Ojcowską i Jego zatwierdzenie chrztu? Tak. Czy uznajemy władzę Syna i Jego zatwierdzenie chrztu? Oczywiście. Czy uznajemy, że duch święty zatwierdza chrzest? Tak, w istocie. Zatem chrzcimy w imię Ojca i Syna i ducha świętego, będącego wyobrażeniem tego, co jest wolą Bożą i w każdym sensie duchem Pańskiej woli i nauczania. Myśl jest taka, że chrzest jest uznany przez Pana Jezusa, uznany przez Niebiańskiego Ojca i uznany przez ducha świętobliwości, ducha Bożego, ducha Prawdy. [31,1]