POJEDNANIE – Podstawa.

Pytanie (1916) – Co jest podstawą pojednania?

Odpowiedź – Pismo Święte mówi, że ofiary za grzech; a wszystko to poświadczone jest przez przymierze zawarte z Izraelem przez Boga na górze Synaj, reprezentujące lepsze przymierze. Stał tam Mojżesz, przedstawiający większego niż Mojżesz. Co uczynił? Najpierw zabił ofiarę za grzech, a na podstawie tej ofiary mogło być uczynione przymierze i to krwią tych ofiar kropiono celem dokonania tegoż przymierza; tutaj mamy lepsze ofiary niż tamte. Te figuralne ofiary były jedynie na ziemskim poziomie, lecz tutaj mamy lepszą ofiarę, Jezusa – pozafiguralnego cielca i Kościół – pozafiguralnego kozła. Ofiarowanie Kościoła trwa od ponad tysiąca ośmiuset lat i wkrótce się zakończy, a krew znajdzie się w rękach wielkiego Pośrednika. Spójrzmy jeszcze na figurę, a zobaczymy, co uczyni On z tą krwią. Najpierw następuje kropienie tablic Zakonu. Gdy Mojżesz pokropił tablice Zakonu, był gotowy do pokropienia ludzi tą samą krwią. Podstawą była krew. Podczas gdy krew Jezusa była ową fundamentalną, ważną rzeczą, to figura ta pokazuje, że i krew Jego świętych będzie policzona z Nim – wszyscy naśladowcy postępujący śladami Jezusa są gromadzeni, ich krew jest ofiarowywana, a ta krew w figurze ma służyć pojednaniu świata w przyszłości. Nie znaczy to, że dodajemy coś do tej wartości, lecz wskazuje nam jedynie, jak możemy współdziałać z Jezusem w obecnym czasie i osiągnąć chwałę, która nastąpi zaraz po skompletowaniu Kościoła. Wtedy, jak rozumiemy, przyjdzie właściwy czas, by Jezus przyjął świat, został jego Królem oraz ustanowił swoje Królestwo od morza do morza. Będzie On wtedy gotowy wstawić się do Ojca za światem, czyli będzie gotowy zastosować swoją ofiarę na korzyść całego świata. Ma być ona w tym czasie dana zupełnie i całkowicie na korzyść świata, a stanie się to zaraz po skompletowaniu Kościoła, gdy wszyscy będziemy z Panem w chwale. Psalm 2:8 mówi: „Żądaj ode mnie, a dam ci narody” itd. Z Boskiego punktu widzenia cały świat jest pogański. W oryginale słowo „poganie” jest tym samym słowem, które tłumaczono również na „narody” i na „lud”. Bóg miał swój lud, a na świecie byli także inni ludzie, który nie byli Bożym ludem. Byli poganami, a tylko ci, którzy są w harmonii z Bogiem, są Jego ludem, będąc odmienni od innych. „Proś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce świata w posiadanie ” [Psalm 2:8 NB]. [29,2]