STAROŻYTNI ŚWIĘCI – Ich próba.

Pytanie (1910) – Czy starożytni święci byli dostatecznie wypróbowani, aby można o nich rozumieć, że żaden z nich nie umrze wtórą śmiercią? Czy tylko będą oni umysłowo i fizycznie doskonali?

Odpowiedź – Nie wiemy, czy byli oni dostatecznie wypróbowani pod względem charakteru. Według oświadczenia apostoła Pawła w Liście do Hebrajczyków Pan wysoce ocenia tych świętych ojców oraz ich wierność i daje do zrozumienia, że są dla Niego godni przyjęcia. Gdybyśmy mieli sądzić w tej sprawie – czego czynić nie mamy – to na przykład w wypadku Samsona zastanawialibyśmy się, czy wyrobił sobie charakter podobny do Boskiego na tyle, że nie potrzebuje być więcej doświadczany. Skąpy opis jego życia, wybicie kilku tysięcy ludzi oślą szczęką i to, jak później dozwolił na obcięcie swoich włosów itd., nie byłoby dla nas dostatecznym dowodem, że posiadał taki charakter, jednak z tego, co mówi apostoł, wynika, że w charakterze Samsona Bóg widział coś, co Mu się podobało, a wy i ja wyraźnie nie jesteśmy na tyle kompetentni, by sądzić w tej sprawie. Dowiadujemy się natomiast tyle, że na mocy Boskiego rozporządzenia wszyscy starożytni święci znajdują się pod postanowieniami Nowego Przymierza i zdaje się, że jest to dla nich ogromnym błogosławieństwem, ponieważ o ile znajdą się w nich pewne niedostatki, zostaną one przykryte okrywającą mocą wielkiego Pośrednika Nowego Przymierza, a ich niedomagania i niedoskonałości czy uchybienia w praktykowaniu właściwego ducha w każdej sprawie będą pod dozorem tegoż wielkiego Pośrednika, który będzie miał pełną władzę, by zajmować się nimi tak, jak wszystkimi innymi. Mniemamy więc, że to bardzo dobrze, iż ci starożytni święci znajdują się pod postanowieniami Nowego Przymierza i pod owym wielkim Pośrednikiem. [11,3]