PRZYSPOSOBIENIE – Do kogo odnosi się duch przysposobienia?

Pytanie (1912) – „Aleście wzięli Ducha przysposobienia synowskiego, przez którego wołamy Abba, to jest Ojcze” [Rzym. 8:15]. Czy wyrażenie „duch przysposobienia” stosuje się do naszego Pana Jezusa?

Odpowiedź – Nie. Pan Jezus nigdy nie był nikim innym jak Synem. Nigdy nie był przysposobionym Synem. Bóg posłał swego Syna na świat. Na świecie Jezus również był Synem. Jego synostwo nigdy nie było przerwane. Pozostał Synem, wiernym aż do śmierci krzyżowej. Gdy Bóg wzbudził Go z martwych, Jezus wciąż był Synem, wywyższonym do najwyższej chwały. Słowo „przysposobienie” niezbyt dobrze pasuje także do doświadczeń Kościoła. Bóg nie przysposobił nas w ciele. On ma do czynienia z nami tylko jako z Nowymi Stworzeniami, a Nowymi Stworzeniami stajemy się nie przez przysposobienie, lecz przez spłodzenie z ducha świętego. Diaglott podaje bardziej odpowiedni przekład. [7,1]