R5785 do 5785

ROZMYŚLANIE W NOCY

"Jakoby tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby Cię usta moje. Zaprawdę na Cię wspominam i na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o Tobie" - Ps.63:6,7.

Przez wyrażenie, iż dusza jego była jakoby nasycona tłustością i sadłem, prorok Dawid niezawodnie odnosił się do Boskich łask i błogosławieństw, jakie spływały na niego. On otrzymał wielką porcję łask Bożych, tłustą porcję, więc oceniał Boską dobroć jemu okazaną. Gdy był jeszcze pacholęciem pasącym owce, Bóg wybrał go i obdarzył przywilejem służenia Jemu, a w końcu posadził go na stolicy jako króla nad Izraelem. Wszystkie te łaski Dawid miał do zawdzięczania Bogu. On oceniał należycie te Boskie błogosławieństwa. Było rzeczą słuszną i właściwą, aby usta jego wychwalały Boga, aby się radował, aby mówił o wielkiej dobroci Bożej. To też w Psalmach Dawidowych znajdujemy wiele pięknych wyrażeń, którymi on wypowiadał swoje uwielbienie i dziękczynienie Wszechmocnemu. Mówił także o wielkości Bożej, o Jego zadziwiającej potędze, a o niebiosach mówił, że są dziełem rąk Jego.

Zaiste, Psalmista używał swego języka na uwielbienie Boga. Gdy zauważymy, że on żył w czasie, gdy szkolnictwo było bardzo ograniczone i że on otrzymał go bardzo mało, możemy widzieć, jak dobry użytek zrobił z tego, co otrzymał. Owoce jego pracy przetrwały przez wieki i były błogosławieństwem dla świata. Tekst nasz nasuwa myśl, że Dawid często śpiewał i wielbił Boga, w nocy - "na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o Tobie". W starożytności ludzie spolegali podczas nocy przeważnie tylko na świetle księżyca i gwiazd, ponieważ nie mieli takich sposobów sztucznego oświetlenia przy pomocy rafinowanego oleju, gazu, elektryczności itp., jakie dziś mamy. Rockefellera jeszcze wtenczas nie było, a o nowoczesnych wynalazkach nikomu ani się nie śniło. Całe sztuczne oświetlenie w owym czasie było zależne od oleju z drzewa oliwnego, a tego nie było za wiele. To też ludzie wówczas udawali się na spoczynek rychło. Przeto król Dawid, leżąc na łożu rozmyślał o Bogu - on nie zabawiał się głupimi myślami, ani nie planował niedorzecznych czynów. Nie dziwi nas to, że jego umysł był pełen pięknych myśli i wzniosłych uczuć.

Wzniosły temat do rozmyślań

Ktokolwiek ma czas na rozmyślanie, otrzyma wiel-

kie błogosławieństwo, gdy myślą swą skieruje się ku Wszechmocnemu, uznając Jego dobroć i starając się Go wielbić za Jego rozliczne łaski. Co do naszego tekstu, nie widzimy powodu wyrozumiewać go proroczo; jednakowoż on określa uczucia każdego, kto stara się być w harmonii z Bogiem. Na świecie znajdują się miliony ludzi, którzy nie słyszeli o Boskim cudownym planie; przeto usta nasze powinny być używane na chwalenie Boga. Powinniśmy zawsze wspominać na Pana, czy znajdujemy się na łożu, czy gdziekolwiek bądź. Powinniśmy rozwijać w sobie zwyczaj rozmyślania o Nim. Zdaje się, że mało jest ludzi, którzy rozmyślają o Bogu i jest to ku ich szkodzie, że tego nie czynią.

Wielkie i święte prawa Boże znajdują swe wyrażenie w Nim. O Bogu powinniśmy myśleć, jako o uosobieniu wszystkiego, co jest sprawiedliwe, miłe, dobre, mądre w charakterze i w zasadzie. Takie myśli powinni pobudzać nas do naśladowania Go. Im więcej oceniamy szlachetny charakter, tym bardziej będziemy się starać, by jemu dorównać. Im więcej dopatrujemy się wielkich dzieł Bożych w naturze tym więcej nasze serca i usta będą chwaliły Boga.

Jeżeli z tym tekstem łączy się jakakolwiek myśl prorocza, to tylko ta, że podczas wszystkich ciemnych wieków podczas całej ciemnej nocy tego wieku wierny lud Boży wychwalał Boga. Wszyscy wierni Bogu wychwalali Go i czynili to radosnym warg śpiewaniem. Którzy zaś tego nie czynili, nie byli z klasy wiernych. Powinniśmy więc oddawać uwielbienia naszemu Bogu; powinniśmy coraz więcej rozmyślać o Jego świętej woli i starać się do niej stosować. Tym sposobem będziemy się stawać coraz więcej podobnymi naszemu Ojcu, który jest w niebiesiech.

W.T. 1915 - 310.

Straż 1931 str. 173,174.