Nasza wola objawia się w naszym wyborze, lecz wybór nasz zależy przeważnie od wrażeń i naszego oceniania lub przeceniania rzeczy, jakie nas otaczają. Jak niekiedy dziecko chwyta za ostre narzędzie lub za ogień, którym mogłoby się sparzyć lub okaleczyć tak niekiedy i nasza wola objawia się w pożądaniu rzeczy mogących w skutku przynieść nam szkodę. Gdyśmy po raz pierwszy usłyszeli głos Boży od tej pory datuje się postęp, kształtowanie naszej woli. Wszyscy, mniej lub więcej posiadają wolę i wybór wadliwy jak również w swoich zapatrywaniach na różne sprawy i w sposobie myślenia.
Do osiągnięcia ducha zdrowego zmysłu, wiele pomaga znajomość planu Bożego i poznawanie charakteru naszego Pana. Gdy zastanawiamy się nad Jego doskonałością, gdy był jako Logos i jako człowiek Chrystus Jezus, natenczas zaczynamy odczuwać naszą niedoskonałość i staramy się usuwać te rzeczy, które wykazują nasze słabe strony i wadliwe pojęcie. Wiemy, że Jezus był "święty, bez zmazy, niepokalany, odłączony od grzeszników" - doskonały, - z tego możemy zauważyć, że Jezus mając poświęcony umysł, wstąpił na wąską drogę ze świadomością swojego czynu, zrównoważonym umysłem, a co się uwidoczniło w Jego doświadczeniach, przez które przechodził. Mając przed nami ten doskonały obraz, staramy się naginać naszą wolę do podobieństwa woli Bożej.
Wola jest wynikiem kojarzenia pewnych zdolności umysłowych, czyli władz umysłowych. Możemy więc zmieniać naszą wolę w różny sposób przez kojarzenie naszych władz umysłowych, na przykład: jedna władza umysłowa objawia się w chęci posiadania czegoś lub owładnięcia kontroli. Inna strona umysłu uwydatnia się w uznawaniu i ocenianiu sprawiedliwości, inna władza objawia się w zamiłowaniu muzyki, sztuki itp.
Jeżeli poczucie sprawiedliwości jest, u kogo mało rozwinięte lub znajduje się w stanie uśpienia, a chęć posiadania silnie rozwiniętą, taki jest skłonny do przyswajania sobie czyjej własności bez żadnego skrupułu, a władza umysłowa poczucia sprawiedliwości wcale się w nim nie odzywa, aby przedstawić, że taki postępek jest zły; inny znów w takich warunkach byłby skłonny do popełniania innych czynów. Kto zaś posiada władze umysłowe rozwinięte tj. posiada poczucie sztuk pięknych, do handlu lub muzyki, taki będzie swoje pragnienia kierować w wyćwiczeniu się w muzyce lub w rzeczach, w kierunku, których jego władze umysłowe się skłaniają. Jeżeli zaś, kto posiada silnie rozwinięte poczucie sprawiedliwości, wtedy te władze będą nim kontrolować. W takim razie (tj., gdyby chęć posiadania chciała wziąć górę) poczucie sprawiedliwości odpowie: Nie, to jest złe zabieranie cudzą własność, jest to przeciwko prawu. Tym sposobem chęć posiadania została złamaną poszanowaniem prawa.
Wola człowieka jest wynikiem posiadanych organów (władz umysłowych), które mają nad nim władzę. Jeżeli samolubne dążenia przeważają w człowieku, to będzie samolubem. Są także ludzie, w których poczucie sprawiedliwości i sumienie jest uśpione, tacy często postępują bezmyślnie jak zwierzęta nie zdając sobie sprawy ze swoich postępków i nie dbają, jakie wynikną następstwa z takiego postępowania i jak to oddziała na innych. Jeżeli ktoś z tego rodzaju ludzi poznał Boga i poświęcił się Jemu na służbę, to prędzej, czy później, jego sposób życia musi być zmieniony. Badając Słowo Boże zaraz dowiaduje się, że tego rodzaju uczynki, jakie wykonywał, Bogu się nie
podobają. W rezultacie, przy dobrych chęciach zaczyna się reforma, zaczyna, czuwać nad swoimi myślami, słowami i uczynkami i z czasem następuje zupełna przemiana.
Człowiek posiadający w znacznej mierze dla Boga cześć i poszanowanie, dobrze rozwinięte władze duchowe i w wysokim stopniu poczucie sprawiedliwości, taki ma wielką przewagę nad człowiekiem, który tych przymiotów nie posiada, bo gdy przyjdzie, jaka sprawa do rozpatrywania, te trzy władze mogą orzec: "To jest dobre" lub "złe"(zależy od sprawy i okoliczności). Gdy sprawa przedstawia się dobrze, rozsądek mówi: "To jest rzecz właściwa". Tego rodzaju ludzie, gdy są przekonani, że jaka rzecz jest dobra, obstają przy tym, bo posiadają te trzy przymioty władz umysłowych, które dają im siłę charakteru i dlatego mogą się stać męczennikami z powodu stałości swych przekonań.
Ludzie, którzy posiadają małe poczucie sprawiedliwości, będą mieli odpowiednio słaby charakter. Silna wola skierowana w jakimkolwiek kierunku, wytwarza mocny charakter; zła wola, wytwarza zły charakter, dobra wola dobry charakter, jest do pewnego stopnia tym, czym jesteśmy, jesteśmy z urodzenia. Po naszym ofiarowaniu się Bogu ma nastąpić w nas przemiana przez odnowienie naszego umysłu; odtąd musimy się starać by czynić wszystko, co jest dobre, a unikać wszystkiego, co jest złe. W ten sposób przemienia nasz umysł, to znaczy, iż się formuje wola.
Powinniśmy usilnie starać się, by mieć silną wolę, silny charakter, a odrzucać od siebie wszystko, co mogłoby osłabić nasz charakter. Ten, co stara się wzmocnić swój charakter, będzie się zastanawiał, by poznać wolę Bożą, będzie myślał, by tylko czynić to, co jest dobre. Czyniąc dobre, starać się będzie w tym wytrwać i unikać będzie wszystkiego, co mogłoby przeszkodzić wykonaniu jego zamiarów. Ktokolwiek posiada dobrą i silną wolę ma coś takiego, co może mu być pomocą w różnych trudnościach, które napotyka na wąskiej drodze.
W.T. 1913 - 10.
Strażnica 1924 str. 29,30.