"Dam ci radę obróciwszy na cię oko Moje". - Ps.32:8.
Oczy są jedne z najważniejszych organów ciała; nimi możemy wyrażać nasze uczucia. Tak gniew jak i zadowolenie ujawniają się zwykle w wzroku. Jedną myślą, jaką byśmy mogli z tego tekstu wyciągnąć jest to, że ktoś mógłby być tak gorliwym w czynieniu woli Bożej, że czuwałby ustawicznie, aby wolę Jego mógł w czas odgadnąć i zaraz ją czynić, tak jak posłuszne swym rodzicom dziecko nie czeka na rózgę, ale z oczu rodziców stara się odgadnąć ich wolę, tak podobnie i dziatki Boże powinny patrzeć na Jezusa, aby wyrażoną przez Niego wolę Bożą odnoszącą się do nich, mogli rozeznać. Patrząc na Jezusa widzą w Nim Autora ich wiary, który także będzie i Dokończycielem tejże. Widzą w Nim wielkiego doradcę i przewodnika ich życia. Jak to nieraz śpiewamy:
"Ach nie daj ziemskiej chmurze zajść przed nami by ukryła Cię!"
Inną myślą może być to, że jak oko jest wyobrażeniem mądrości, tak Bóg sprawuje wszystkie rzeczy mądrze. On dopatrzy, aby Jego dzieci otrzymały dostateczną radę i pomoc. Ponieważ jest On wszystkowiedzącym, więc nic nie może uniknąć Jego uwagi. Jeszcze inną myślą jest, że rozpoznając Boski plan, Boską wolę i wyniki tej woli, spostrzegamy, że w obecnym czasie Bóg nie usiłuje zbawić świata, lecz tylko "powołanych i wybranych", którzy są posłusznymi w ofierze. Wszyscy z klasy Kościoła Pierworodnych powinni się starać by naśladować ten Boski wzór i mogli z Nim współdziałać.
Jedną z najważniejszych lekcji, jakiej duchowy Izrael ma do nauczenia się to spoglądanie ku Bogu o Jego kierownictwo we wszystkich sprawach życia - by nigdy nie podejmowali, jakiej ważnej sprawy bądź doczesnej, bądź duchowej bez poprzedniego upewnienia się, jaką jest wola Boża w danej sprawie. My zdążamy do pozafiguralnego Chanaan i wiemy, że jeszcze wiele różnych doświadczeń nas czeka, które przejść musimy zanim będziemy mogli odziedziczyć Boskie obietnice. Lekcją, której nauczyć się mamy jest prędkie i zupełne poddanie się Boskiemu kierownictwu bez szemrania - z radością; a tego spodziewać się można tylko od tych, którzy nauczyli się dobrze lekcji poprzednio im zadanych, a przede wszystkim wiary - ufności w Boską moc, dobroć i wierność.
W.T. 1911 - 223.
Straż 1928 str. 31.