R-4222

Odmienione niebiosa i ziemia

"Tyś Panie, na początku ugruntował ziemię a niebiosa są dziełem rąk Twoich. Oneć przeminą, ale Ty zostajesz; a wszystkie jako szata zwiotszeją. A jako odzienie zwiniesz je i będą odmienione; ale Ty tenżeś jest a lata Twoje nie ustaną." - Żyd. 1:10-12.

Powyższe słowa są cytacją Apostoła z Psalmu 102:26, 27. One zostały użyte aby zaświadczyć tę prawdę, że Pań nasz Jezus będzie bardzo wielkim - najwyższym ponad wszelkie odmiany. W zupełności godzimy się z oświadczeniem Apostoła w tych tekstach; jednak w umysłach niektórych powstaje pytanie: Jak pogodzić to orzeczenie z innymi oświadczeniami biblijnymi, że ziemia na wieki stoi, itp.?

Zostało już wykazane w Wykładach Pisma Św., w tomie I i w innych miejscach, że słowa "niebiosa" i "ziemia" używane są w Piśmie Św. w znaczeniu obrazowym i symbolicznym, a także w znaczeniu literalnym. Wykazaliśmy, że w znaczeniu symbolicznym, one przedstawiają obecny porządek rzeczy, który ma przeminąć, ustępując miejsca nowemu porządkowi. Wykazaliśmy, że takie jest znaczenie argumentu św. Piotra gdy mówił o świecie, który teraz jest i o obecnych niebiosach i ziemi, które "z wielkim trzaskiem przeminą" (2 Piotra 3:10) i zastąpione zostaną nowymi niebiosami i nową ziemią.

Było już wykazane, iż naszym wyrozumieniem jest, że literalna ziemia była podstawą "świata, który był," "teraźniejszego świata złego" i "świata, który ma być." Rozumiemy również, że słowo "świat," nawet w tym wypadku, oznaczza porządek rzeczy jaki był, obecny porządek rzeczy i porządek rzeczy jaki ma nastąpić. Bardziej szczegółowy opis figuralny mówi też o niebiosach i o ziemi, bowiem słowo "ziemia" używane jest do określenia ziemskich systemów - społecznych i politycznych; podczas gdy słowem "niebiosa" określane są wyższe, kościelne, czyli duchowe rzeczy złączone z ziemskimi. Zatem te symboliczne niebiosa i ziemia, jakie były przed potopem zginęły; lecz nie zginęły literalne niebiosa ani literalna ziemia. Społeczny porządek rzeczy, symbolicznie nazwany ziemią, jaki istniał przed potopem, przeminął; a jednocześnie przeminęły też duchowe, czyli wyższe rządy upadłych aniołów, istniejące w okresie przedpotopowym.

Po potopie nowy porządek rzeczy był zaprowadzony. Społeczeństwo zostało zreorganizowane pod nowymi warunkami, ale na tej samej literalnej ziemi; zorganizowane też były nowe symboliczne niebiosa, czyli nowy, duchowy rząd, duchowna władza. Te symboliczne niebiosa i ziemia miały przeminąć z wielkim trzaskiem, podczas wtórej obecności Pańskiej - lecz literalna, fizyczna ziemia i literalne niebiosa nie przeminą.

Podobnie rozumiemy oświadczenie Apostoła (2 Piotr 3:13): "Lecz nowych niebios i nowej ziemi według obietnicy Jego oczekujemy"; - że ono stosuje się nie do jakiej innej planety ale do tej samej i oznaczają nowy społeczny porządek rzeczy i nowe rządy duchowe.

Mając to na względzie czujemy się usprawiedliwieni w tłumaczeniu słów naszego tekstu zgodnie z innymi Pismami mówiącymi o dyspensacyjnej zmianie, jaka, według przepowiedni, przychodzi na świat.

To też, godząc się z argumentem, że "na początku" Pań nasz Jezus był czynnym wykonawcą Ojca, w stwarzaniu literalnej ziemi i literalnych niebios, rozumiemy, że istotną myślą ^tego jest, iż u Niego nie ma odmiany, lecz w rzeczach przez Niego stworzonych, będzie odmiana i- nie pod względem materii i formy ziemi, ale pod względem jej najwyższego dobra - jej społecznego i religijnego porządku rzeczy.

Dla lepszego zrozumienia tej myśli dodajemy: Porządek, jaki pierwotnie Pań ustanowił na ziemi był właściwy i dobry - Boski porządek. Co do ziemi, królem jej był Adam, stworzony na wyobrażenie swego Stworzyciela i na Jego podobieństwo miał dane panowanie nad bestiami polnymi, nad ptactwem niebieskim i nad rybami morskimi. Co do duchowych niebios, pierwsi rodzice nasi uznawali najwyższą władzę Wszechmocnego i że Jego wola musi być prawem dla ludzkości. To piękne zarządzenie, pierwotnie ustanowione przez naszego Pana, było dwa razy odmienione z powodu grzechu, aż obecnie mamy tak zwany: "Teraźniejszy wiek zły" (Gal. 1:4), w którym, ani niebieskie, ani ziemskie ideały, reguły i zarządzenia nie są zgodne z pierwotnymi, ale przeciwnie, są one nieodpowiednie, złe, zasługujące na zniszczenie. Stąd mają być zwinięte i odmienione.

Potrzebują odmiany, nie z powodu, iż były niedoskonałe w urządzeniu oryginalnym, ale z powodu, iż od pierwotnej doskonałości oddaliły się, przez grzech i nieposłuszeństwo. Nowe niebiosa i ziemia, jakie Pań ustanowi w Swoim tysiącletnim Królestwie, będą takie same jakie były oryginalnie. Prawo miłości będzie wtedy zachowywane między doskonałymi ludźmi, którzy zrozumieją swoją bezpośrednią odpowiedzialność wobec Boga, dawcy wszelkiego dobrego i doskonałego daru i wobec Pana Jezusa, który był nie tylko głównym Premierem i Przedstawicielem Ojca przy stwarzaniu, ale, który w przyszłym wieku będzie głównym Wykonawcą zamysłów Ojca w doprowadzeniu wszystkich rzeczy do pierwotnej doskonałości z dodaną wspaniałością.

W.T.4222-1908
Straż 2/1968, Świt 5/1984