Pewien ekstremalny i nierozsądny pogląd na Boże przeznaczenie prowadzi wielu ludzi do błędów, które staramy się od razu korygować. Ci, którzy trwają w przekonaniu, że Bóg jest przyczyną wszystkiego, z trudem mogą ustrzec się tego i tysiąca innych błędów, które stanowią obecnie pułapki na drodze świętych. Na swoich fałszywych przesłankach budują oni fałszywe wnioski i teorie. Skoro Bóg wszystko przesądził, to należałoby powiedzieć, że przewidział lub nawet wymusił grzech Adama i każdy inny grzech, a od tamtej pory także każdy dobry uczynek. To nie tylko usunęłoby wszelkie zasługi za dobre uczynki, które ludzie starają się pełnić, ale także zdjęłoby całą odpowiedzialność ze złoczyńców. Bóg miałby w tym przypadku zasługę na wszelkie dobro i odpowiedzialność za wszelkie zło – zło moralne, niegodziwość, a także zło fizyczne, cierpienie. Człowiek zaś byłby tylko figurką, marionetką, maszyną.
W takim ujęciu jakże absurdalne, zwodnicze i grzeszne byłyby słowa Boga, które wypowiedział skazując Adama: „Ponieważ to uczyniłeś itd.”. W takim ujęciu jakże absurdalne i mylące ze strony Pana i apostołów byłoby nakłanianie ludzi do robienia pewnych rzeczy, a nierobienia innych. W takim ujęciu możliwości życiowe byłyby tylko natrząsaniem się, bo jeśli wszystko jest ustalone wcześniej, to nie ma możliwości, abyśmy zmienili lub pokierowali naszymi własnymi sprawami lub na nie wpłynęli, ani obecnie, ani w przyszłości. W takim ujęciu każda myśl o nagrodzie lub karze jest niesprawiedliwa; bo gdzie jest sprawiedliwość nagradzania człowieka za to, czego nie mógł uniknąć, albo gdzie sprawiedliwość karania człowieka za to, za co w żaden sposób nie był odpowiedzialny?
Ale taki pogląd na Bożą uprzednią wiedzę jest całkowicie błędny. Sprzeciwia się jej rozum i zdrowy rozsądek, a także Biblia. „Znane są Bogu od wieków wszystkie jego sprawy” [Dzieje Ap. 15:18]. Jego plan jest kompletny we wszystkich jego częściach, a Jego mądrość i moc są takie, że chociaż daje nam On swobodę, wolność woli do robienia tego, co nam się podoba, w pewnych szerokich granicach – to jednak Jego mądrość i moc są o tyle wyższe, że może On przewidzieć, powstrzymać i uchylić różne życiowe sprawy, aby współdziałały one dla dobra Jego świętych, a w rezultacie mógł osiągnąć to, co zaplanował. Taki pogląd na Bożą uprzednią wiedzę, mądrość i moc daje ufność i zaufanie tym, których szczerym pragnieniem i wysiłkiem jest chodzenie z Bogiem, opieranie się na Jego obietnicach i poświęcenie się w Jego służbie. Nie daje on jednak pocieszenia nieostrożnym, obojętnym, leniwym, głupim lub ociężałym sługom.